پاسخگوی شما هستیم ۰۹۰۱۶۵۳۲۸۲۸
پاسخگوی شما هستیم ۰۹۰۱۶۵۳۲۸۲۸

سلامت اجتماعی

سلامت اجتماعی اصطلاحی است که به روش هایی اشاره دارد که افراد از طریق آن روابط بین فردی سالم و مثبتی با یکدیگر ایجاد می کنند. داشتن سلامت اجتماعی خوب به افراد کمک می کند تا سلامت عاطفی خود را بهبود بخشند و در زندگی روزمره خ

سلامت اجتماعی

سلامت اجتماعی چه انواعی دارد؟

سلامت اجتماعی چگونه افزایش می یابد؟

سلامتی سه بعد دارد:
۱. سلامتی جسمی 
۲. سلامتی روانی
۳. سلامتی اجتماعی

ریشه سلامت اجتماعی به تعریف سازمان بهداشت جهانی از مفهوم سلامت برمی‌گردد. در این تعریف گفته شده که سلامت فقط نبود بیماری و نقص نیست بلکه آسایش کامل جسمی، روانی و اجتماعی است. سلامت اجتماعی یک اصطلاح چندپهلوست. به همین دلیل شاید نتوان با دیدگاه‌های مختلف تعریف دقیق و جامعی از آن داشت. می‌توان گفت سه تلقی از مفهوم سلامت اجتماعی وجود دارد. چند سال قبل در کنفرانسی در شهر پاریس بر سر اجتماعی بودن سلامت بحث‌های زیادی درگرفت و سرانجام نتیجه‌ای هم حاصل نشد، ولی این کنفرانس باعث شد توجه‌ها بیشتر به سوی سلامت اجتماعی معطوف شود و بیشتر به این مقوله پرداخته شد. ذکر شد که سه تلقی از مفهوم سلامت اجتماعی وجود دارد. اولین تلقی سلامت اجتماعی را تلفیقی از سلامت جسمی و روانی می‌داند. به این معنا که در سلامت جسمی، جسم و در سلامت روانی، روان سالم است.

اما در دومین تلقی از سلامت اجتماعی، به نحوه حضور اجتماعی فرد در جامعه توجه می‌شود. یعنی فرد در جامعه با دیگران تعامل خوبی داشته باشد، در مواقع لزوم به دیگران کمک کند و در مواقعی از دیگران کمک بگیرد. البته عده‌ای از محققان این تعریف را نقد می‌کنند. وقتی به تعریف سلامت روان از دیدگاه سازمان بهداشت جهانی نگاه می‌کنیم، متوجه می‌شویم سلامت روان علاوه بر نبود اختلا‌ل‌های روان‌شناختی، به معنی کنار آمدن با فشارهای روانی و عصبی معمول زندگی، مولد و مثمر ثمر بودن و مشارکت در محیط زندگی و… هم هست. در تعریف سلامت روان عناصری از نحوه حضور اجتماعی ما در محیط وجود دارد که موجب می‌شود نتوان سلامت روان را فقط در اضطراب، روان‌پریشی و… خلاصه کرد و حتماً باید وجه اجتماعی نیز در نظر گرفته شود. در تعریف دیگر فقط فرد مطرح نیست و بر شرایط اجتماعی تأکید می‌شود، اما سؤالی که مطرح می‌شود این است که شرایط اجتماعی چگونه باید باشد؟ در این مبحث نیز دو نظریه وجود دارد؛ نظریه اول بر جامعه سالم تأکید دارد؛ یعنی شرایط اجتماعی‌ای که باعث ارتقای سلامت شود که به آن تعیین‌کننده اجتماعی سلامت گفته می‌شود. نظریه دیگر نیز بر جامعه سالم تأکید دارد ولی جامعه سالم آن نیست که صرفاً باعث سلامت انسان‌ها شود، بلکه شرایط اجتماعی نیز باید بهبود پیدا کند. با این تعریف جامعه سالم جامعه‌ای است که در آن آسیب‌های اجتماعی وجود نداشته باشد، رو به توسعه باشد و… .

حدود ۱۰ سال قبل تیمی متشکل از ۳۰ نفر طی تحقیقاتی، مختصاتی برای جامعه سالم و متناسب با شرایط اجتماعی کشور ما برشمردند که در آن ۱۸ ویژگی ذکر شده بود. از آن ۱۸ گزینه سه مؤلفه مهم در رأس قرار گرفت و بر اساس همان سه مؤلفه جامعه سالم را در ایران تعریف کردند. جامعه سالم، جامعه‌ای است که در آن کسی زیر خط فقر نباشد، خشونت وجود نداشته باشد و رشد جمعیت کنترل شده باشد. گرچه شاید این سه ویژگی آرمانی به نظر برسد ولی می‌توان این مشکلات را به حداقل رساند.

جنسي و سلامت اجتماعي

بعد اجتماعی سلامت شاید پیچیده ترین و در عین حال، بحث انگیزترین جنبه از سلامت باشد. سازمان جهانی سلامت  ، سلامت اجتماعی را به عنوان یکی از مؤلفه های کلیدی سلامت معرفی کرده است، اما به دلیل فقدان ابزارهای معتبر، این مفهوم به صورت یک مناظره سیاسی و اجتماعی باقی مانده است. مطالعات سلامت با استفاده از مدلهای زیستی، بیشتر بر وجه خصوصی سلامت تأکید دارند، ولی افراد در درون ساختارها و روابط اجتماعی قرار دارند

در کشور ما با وجود کاستی های موجود، بخصوص در مناطق محروم، برای سلامت جسمی افراد گام های مناسبی برداشته شده است. اما آنچه فقدان آن، در تمام عرصه های کشور محسوساست، توجه نکردن کافی به ابعاد روانی، رفتاري و اجتماعی افراد است. این بی توجهی در عصر ارتباطات و جهانی سازي، موجب آسیب پذیري افراد در ابعاد روانی، خودکشی، سیگار، فرار از خانه، افت تحصیلی و سایر آسیب هاي اجتماعی می شود و ازجمله مواردي است که باید به آنها توجه خاص شود. واقعیت تحولات اجتماعی گویاي آن است که چهره بیماري ها و اختلالات در حال دگرگونی است و پدیده انتقال اپیدمیولوژیک درحال وقوع است و به سرعت پیش می رود و موجب بیماریها و اختلالات می شود، به نحوي که تا سال ۲۰۲۰ در همه جهان منشأ برهم زننده سلامت، اختلالات و بیماري هاي روانی، رفتاري و اجتماعی خواهدشد .

بعد اجتماعی سلامت، دربرگیرنده سطوح مهارتهای اجتماعی، عملکرد اجتماعی و توانایی شناخت هر شخص از خود به عنوان عضوی از جامعه بزرگتر است. سلامت اجتماعی به چگونگی وضعیت ارتباط فرد با دیگران در جامعه یا همان جامعه پذیری وی اشاره دارد. و بر بعدي از سلامت تاکید دارد که به ارتباط فرد با افراد دیگر یا با جامعه اي که در آن زندگی می کند مربوط است. سلامت اجتماعی شامل عناصر متعددي است که این عناصر درکنار یکدیگر نشان می دهند که چگونه و در چه درجه اي افراد در زندگی اجتماعی خود خوب عمل می کنند. مثلاً به عنوان همسایه، همکار، همشهري و...

دنالد در سال ۱۹۷۹ ، تعریف مهم و قابل استفاده زیر را در تعریف سلامت اجتماعی بیان کرد:

سلامت اجتماعی یعنی کیفیت و کمیت وسعت درگیر شدن اشخاص با اجتماع لارسن  بیان می کند که "سلامت اجتماعی قسمتی از سلامت فردی است و این سلامت فردی میزان واکنش درونی افراد است که به صورت احساسات، افکار، رفتار، رضایت یا عدم رضایت از محیط اجتماعیشان نشان داده می شود  .لارسون ۱۹۹۶سلامت اجتماعی را به عنوان گزارش فرد از کیفیت روابطش با افراد دیگر نزدیکان و گروههای اجتماعی تعریف می کند و معتقد است که مقیاس سلامت اجتماعی بخشی از سلامت فرد را می سنجد و شامل پاسخهای درونی فرد ( حساس، تفکر و رفتار) است که نشانگر رضایت یا فقدان رضایت فرد از زندگی و محیط اجتماعیش می باشد.

سلامت اجتماعی عبارت است از چگونگی ارزیابی فرد از عملکردش در برابر اجتماع.

فرد سالم از نظر اجتماعی، اجتماع را بصورت یک مجموعه معنا دار، قابل فهم و بالقوه برای رشد و شکوفایی دانسته و احساس می کند که به جامعه تعلق دارد، از طرف جامعه پذیرفته می شود و در پیشرفت آن سهیم است.

ابعاد سلامت اجتماعی:

۱. شکوفایی اجتماعی

شکوفایی اجتماعی یعنی باور به این که اجتماع سرنوشت خویش را در دست دارد و به مدد توان بالقوه اش مسیر تکاملی خود را کنترل می کند.

۲. همبستگی اجتماعی  : اعتقاد به اینکه اجتماع قابل فهم، منطقی و قابل پیشبینی است. دانستن و علاقه مند بودن به جامعه و مفاهیم مربوط به آن. افراد سالم و اجتماعی در مقابل دسیسه های اجتماع مراقب هستند و احساس می کنند که می توانند آنچه که در اطرافشان رخ می دهد را بفهمند.

۳. انسجام اجتماعی  : احساس بخشی از جامعه بودن، فکر کردن به اینکه فرد به جامعه تعلق دارد. احساس حمایت شدن از طریق جامعه و سهم داشتن در آن.  بنابراین انسجام آن درجه ای است که در آن مردم احساس می کنند که چیز مشترکی بین آنها و کسانی که واقعیت اجتماعی آنها را می سازند وجود دارد.

۴. پذیرش اجتماعی  : داشتن گرایشهای مثبت نسبت به افراد، تصدیق کردن دیگران و به طور کلی پذیرفتن افراد علیرغم برخی رفتار سردرگم کننده و پیچیده آنها. پذیرش اجتماعی مصداق اجتماعی از پذیرش خود یکی از ابعاد سلامت روان  است. در پذیرش خود فرد نگرش مثبت و احساس خوبی در مورد خودش و زندگی گذشته دارد و با وجود ضعفها و ناتوانی هایی که دارد همه جنبه های خود را می پذیرد . در پذیرش اجتماعی، فرد اجتماع و مردم آن را با همه نقصها و جنبه های مثبت و منفی باور دارد و می پذیرد.

۵. مشارکت اجتماعی  : این احساس که افراد چیزهای باارزشی برای ارائه به جامعه دارند. این تفکر که فعالیتهای روزمره آنها به وسیله جامعه ارزش دهی میشود. در حقیقت مشارکت اجتماعی باوری است که طبق آن فرد خود را عضو حیاتی اجتماع می داند و فکر می کند چیز ارزشمندي براي عرضه به دنیا دارد این افراد تلاش می کنند تا در دنیایی که صرفا به دلیل انسان بودن براي وي ارزش قائل است سهیم باشد.

۶. سرمایه اجتماعی : بیانگر میزان انسجام اجتماعی موجود در یک گروه کوچک یا جامعه است. این مفهوم به روندهایی در بین مردم اشاره دارد که شبکه ها، هنجارها و اعتماد اجتماعی را خلق کرده و هماهنگی و همکاری را در جهت منفعت دوجانبه تسهیل می کند. سرمایه اجتماعی به عنوان یک مفهوم به پیوندها و ارتباطات میان اعضا یک شبکه، به عنوان منبع باارزش اشاره دارد که با خلق هنجارها و اعتماد متقابل موجب تحقق اهداف اعضای گروه میشود. لازم به ذکر است که بدون سرمایه اجتماعی، پیمودن راههای توسعه و تکامل فرهنگی و اقتصادی ناهموار و دشوار میشود.

سلامت اجتماعی 

بعد اجتماعی سلامت شامل روابط سالم بین فرد و دیگران است.
رابطه سالم رابطه ای است که نیازهای فرد را تامین کند و باعث رشد و شکوفایی شود. نیازهای فرد توسط جامعه وقتی تامین می شوند که شرایط زیر برقرار باشد:

۱. وجود خانواده سالم توام با احترام و صمیمیت و همکاری:

الف. خانواده پدری
روابط صمیمی و محترمانه بین اعضاء خانواده بدون خشونت.

ب. همسر و فرزندان 
رضایت از رابطه زناشویی، دلبستگی ایمن در فرزندان و فرزندپروری مقتدرانه.

۲. وجود نظام سیاسی دموکراتیک و مردم سالار که امنیت و عدالت اجتماعی را برای همگان تامین کند نه آنکه در خدمت اقلیتی باشد و مزدور پروری کند. 

۳. وجود شغل مناسب.
شخص شغلی متناسب با استعدادهایش داشته باشد و رضایت شغلی حاصل شود. رئیس، همکاران، مقررات شغلی، فضای فیزیکی شغل مناسب باشد.

۴. داشتن دوستان صمیمی.

۵. رابطه محترمانه با فامیل و آشنایان.

۶. داشتن اعتبار اجتماعی. وقتی فرد مورد تایید دیگران است یعنی اعتبار اجتماعی دارد.

۷. نبودن افراد سمی در زندگی ( رجوع شود به بحث علمی ۱۲۳ با عنوان رابطه سمی).

۸. رابطه محترمانه با غریبه ها.

سلامت اجتماعی چیست؟ 

سلامت اجتماعی اصطلاحی است که به روش هایی اشاره دارد که افراد از طریق آن روابط بین فردی سالم و مثبتی با یکدیگر ایجاد می کنند. داشتن سلامت اجتماعی خوب به افراد کمک می کند تا سلامت عاطفی خود را بهبود بخشند و در زندگی روزمره خود احساس حمایت کنند. تعریف سلامت اجتماعی یک تعریف گسترده است، عناصر مختلفی از سلامت اجتماعی وجود دارد که برای ایجاد تصویری منسجم از روابط مثبت گرد هم می آیند.

عناصر سلامت اجتماعی عبارتند از:

۱. با مردم با مهربانی رفتار کنید

۲. برقراری ارتباط شفاف

۳.  توسعه روابط معنادار

۴.  رفتار مناسب در روابط

۵.  ایجاد و احترام به مرزهای شخصی

چه عواملی سلامت اجتماعی را در ایران تهدید می کند؟

چگونه می توان سلامت اجتماعی را در ایران ارتقاء داد؟

سلامت اجتماعی 

توسط تامی جورج
مترجم حسین موسی زاده

 سلامت روان انسان ها موجوداتی اجتماعی هستند. ما قرار است روابط و ارتباطاتی برای سلامتی و تندرستی خود داشته باشیم. شما ممکن است یک رژیم غذایی سالم و متعادل داشته باشید، خواب کافی داشته باشید و ورزش کنید، اما هنوز بخش مهمی از سلامت کلی خود را از دست بدهید. با پیر شدن جمعیت و افزایش سلامت روان، جامعه نسبت به سلامت اجتماعی آگاهی بیشتری دارد. تحقیقات ثابت کرده است که سلامت اجتماعی خوب فواید جسمی و روحی دارد.

 سلامت اجتماعی چیست؟ 
سلامت اجتماعی را می توان به عنوان توانایی ما در تعامل و ایجاد روابط معنادار با دیگران تعریف کرد. همچنین به این بستگی دارد که چقدر راحت می توانیم در موقعیت های اجتماعی سازگار شویم. روابط اجتماعی بر سلامت روان، سلامت جسمی و خطر مرگ و میر ما تأثیر دارد. در طول سال ها، جامعه شناسان پیوندی بین روابط اجتماعی و پیامدهای سلامت ایجاد کرده اند. مطالعات نشان می‌دهد که روابط اجتماعی هم کیفیت و هم کمیت تأثیرات کوتاه‌مدت و بلندمدت بر سلامتی ما دارد.

نشانه های سلامت اجتماعی عبارتند از:
۱.  داشتن مهارت‌های قاطعانه به جای مهارت‌های منفعلانه یا پرخاشگرانه.

۲.  ایجاد تعادل در زمان اجتماعی و شخصی خود.

۳.  درگیر شدن با افراد دیگر در جامعه.

۴.  سازگاری در موقعیت‌های اجتماعی.

۵.  برای خودتان بودن در همه شرایط

۶.  رفتار با دیگران با احترام.

۷.  توانایی ایجاد و حفظ دوستی‌ها و شبکه‌ها.

۸.  ایجاد مرزها در دوستی‌ها برای تشویق ارتباطات و مدیریت تعارض 

۹. داشتن یک شبکه حمایتی از خانواده و دوستان.

۱۰.  سرگرمی در زندگی.

  چرا سلامت اجتماعی مهم است؟ سلامت اجتماعی و سلامت اجتماعی ما بخش مهمی از سلامت و رفاه کلی ما است. طبق گفته دولت استرالیا «روابط اجتماعی از سلامت روان محافظت می کند». ما هر روز با مردم در تعامل هستیم. کیفیت و کمیت روابط ما بر سلامت روحی و جسمی ما تأثیر می گذارد. حفظ سطح خوبی از سلامت اجتماعی به شما امکان می دهد روابط بین فردی با دیگران ایجاد کنید. این روابط شامل روابط دوستانه، روابط صمیمی، روابط افلاطونی، خانوادگی و حرفه ای (کار) می شود. مطالعات نشان می‌دهند که احتمال مرگ افراد با تعاملات اجتماعی ضعیف بیشتر از افرادی است که میزان مشارکت بالایی دارند. محققان همچنین مسائل بهداشتی زیر را با سلامت اجتماعی ضعیف مرتبط می‌دانند: ابتلا به حمله قلبی بیماری مزمن مشکلات حرکتی فشار خون بالا افزایش هورمون استرس منجر به التهاب سرطان سلامت روان ضعیف اضطراب و افسردگی سیستم ایمنی ضعیف.
ما همیشه در حال تغییر هستیم با گذشت زمان مردم تغییر می کنند. ممکن است در دوران دبیرستان با یک دوست خوب اشتراکات زیادی داشته باشید، اما ده سال بعد هر دو در مسیرهای مختلفی حرکت کرده اید و به اندازه زمانی که با دیگران هستید از شرکت لذت نمی برید. برخی افراد تغییر می کنند و می توانند تأثیر بدی بر دوستان بگذارند. همه نمی توانند تشخیص دهند که یک دوست دیگر تأثیر سالمی ندارد و لازم است یکی از اعضای خانواده به آن اشاره کند. تاثیرات بد داشتن دوستان مهم است اما آنها باید دوستی خوبی داشته باشند. یک دوستی مثبت بهترین ها را در شما به ارمغان می آورد و شما را تشویق می کند تا به چیزهایی که می خواهید انجام دهید، برسید. داشتن دوستانی که تأثیر خوبی در زندگی شما دارند، مهم است. دوست فقیر کسی است که: از تلاش‌های شما حمایت نمی‌کند درباره دیگران منفی است. نمی‌توان به حفظ راز اعتماد کرد، نمی‌توان روی کمک در مواقع لزوم حساب کرد روابط سمی نگران کننده ترین زمانی است که یک رابطه سمی باشد. ممکن است یک نفر از رابطه استفاده کند و از طرف دیگر برای انجام کارهایی برای او استفاده کند و لطفی نکند. در روابط بلندمدت، یکی از طرفین ممکن است از طریق بد خلقی، دیگری را کنترل کند. طغیان عصبانیت به این معنی است که شریک زندگی آنها از تلاش برای برقراری ارتباط با آنها برای روزها دست می کشد و احساس می کند "روی پوسته تخم مرغ راه می روند" بدون اینکه بدانند طغیان بعدی چه زمانی در راه است. شکل دیگر کنترل، (معمولاً در یک رابطه طولانی مدت) سوء ظن و حسادت است. اغلب با ادامه رابطه افزایش می یابد و «قربانی» آزادی کمتری دارد و بیشتر توضیح می دهد که به کجا می رود. سایر قلدرها یک دوست یا شریک زندگی را در مقابل دیگران تحقیر می کنند، اغلب آن را به عنوان شوخی می پندارند، اما وقتی رفتار آنها به طرف مقابل آسیب می رساند، شوخی نیست. یک رابطه سمی می تواند به سلامت «قربانی» آسیب جسمی و روحی وارد کند.

 عوامل تهدید کننده سلامت اجتماعی 

مهمترین عاملی که سلامت اجتماعی را تهدید می کند شیوه کشورداری و نوعی نظام سیاسی حاکم است. در حکومت‌های غیردموکراتیک عده ای شهروند درجه یک بوده و بقیه مردم ارزش کمتری دارند.

دومین تهدید کننده سلامت اجتماعی اختلالات روانی است خصوصا اختلالات شخصیت که روابط بین فردی را مختل می کند. اختلال شخصیت ضداجتماعی و سپس اختلال شخصیت خودشیفته بیشترین نقش را دارند. اضطراب اجتماعی، اختلال شخصیت اسکیزوئید، اختلال شخصیت اجتنابی قادر به ایجاد روابط سالم با دیگران نیستند.‌ اختلال شخصیت پارانوئید به دیگران بدبین است. افراد سایکوتیک برداشت واقعی از دیگران ندارند. افراد کم هوش قادر به آموزش مهارت‌های ارتباطی نیستند.

سومین تهدید کننده سلامت اجتماعی خرافات است، باورهای ضدعلمی که در فرقه های مذهبی و مکاتب متعصب رشد می کند.

چهارمین تهدید کننده سلامت اجتماعی قدرت پرستی و ماکیاولیانیسم است. در این مکتب هدف که رسیدن به قدرت سیاسی است وسیله را توجیه می کند.

پنجمین عامل فرهنگ عیاشی و مصرف گرایی است که حقوق دیگران فدای لذت‌های فردی می کند.

ششمین عامل آشنا نبودن با مهارت‌های ارتباطی و مهارت‌های زندگی است.

هفتمین عامل بحران هویت و فقدان معنویت در زندگی است زیرا هدفی به عنوان اعتبار اجتماعی در بی معنایی تعریف نمی شود.

هشتمین عامل فقر و بحرانهای اقتصادی است که افراد را مجبور به نادیده گرفتن حقوق دیگران می کند.

نهمین عامل فریب کاری، پنهان‌کاری بی مورد، جعل سند و دروغگویی است.

دهمین عامل و شاید مهمترین عامل فقدان قوانین مناسب در حمایت از ارتباطات اجتماعی است.

چگونه می توان سلامتی اجتماعی را افزایش داد؟

با توجه به علل تهدید کننده سلامت اجتماعی روشهای زیر برای افزایش آن موثر هستند:

۱. آموزش مهارت‌های ارتباطی خصوصا احترام و مهارت‌های زندگی.

۲. درمان اختلالات روانی.

۳. اصلاح نظام حاکم سیاسی.

۴. اصلاح قوانین.

۵. آموزش فرزندپروری 

۶. مبارزه با خرافات و تعصب

۷. افزایش سواد روانشناسی و معنوی
۸. کاهش فقر 

۹. توسعه عدالت اجتماعی



نیاز به مشاوره حضوری در این خصوص دارید ؟!

اگر در این خصوص نیاز به مشاوره حضوری دارید می توانید با شماره ۰۹۱۲۰۳۴۶۰۱۱ با پزشک و روانشناس متخصص ٬ دکتر حسین موسی زاده مستقیما تماس حاصل فرمایید و با نحوه مشاوره ایشان آشنا شوید ٬ در صورت تمایل به رزرو وقت ملاقات با منشی دفتر مورد نظر واقع در تهران و یا کرج و یا با شماره ۰۹۰۱۶۵۳۲۸۲۸ تماس حاصل فرمایید .



نیاز به ویزیت یا مشاوره در منزل دارید؟

اگر ترجیح می دهید که مشاوره در منزل شما صورت گیرد ٬ برای تعیین نوبت و هماهنگی می توانید با شماره ۰۹۱۲۰۳۴۶۰۱۱ تماس حاصل فرمایید .



نیاز به مشاوره تلفنی یا مشاوره تصویری دارید ؟!

اگر ترجیح می دهید مشاوره بصورت آنلاین و تلفنی یا تصویری از طریق برنامه هایی نظیر Whatsapp , IMO , Skype و .. صورت گیرد ٬ برای تعیین نوبت و هماهنگی می توانید با شماره ۰۹۳۵۸۹۰۸۸۱۹ تماس حاصل فرمایید


نظرات