فرافکنی فرافکنی چیست؟ چه انواعی دارد؟ چه عللی دارد؟ چه تاثیری بر سلامت روان دارد؟ چگونه درمان می شود؟ فرافِکنی Projection یا فرازَفکنی یا سویَفکنی یعنی نسبت دادن اعمال، عیبها و امیال ناپسند خود به دیگران که در واقع ساز و
یا فرازَفکنی یا سویَفکنی یعنی نسبت دادن اعمال، عیبها و امیال ناپسند خود به دیگران که در واقع ساز و کاری پدافندی بهشمار میآید. زیگموند فروید نخستین کسی بود که این مبحث را در روانشناسی مطرح کرد. آلفرد آدلر شاگرد فروید و از جمله اولین منتقدان این نظر است.
«فرافکنی در معنای واژهای آن، بر پرتاب کردن رو به بیرون یا رو به جلو دلالت دارد و به فرایند یا اسلوبی اشاره دارد که افراد به مدد آن، ایدهها، تصویرها و امیال را بر محیط بیرونیشان تحمیل میکنند. این بیرونیسازی مشتمل است بر دریافت (ادراک) فعالیت عقلی، دریافت تصویرها و نشانهها به عنوان واقعیت (مثلاً در رؤیا و خیالات) یا مکانیابی انگیزهها و امیال موجود در درون «خود» (ایگو) در محدوده عینها (اُبژه)، مردم یا رویدادهای دیگر»
اصطلاح فرافکنی در روانکاوی کاربرد دارد؛ در آن فرافکنی یکی از ساز و کارهای پدافندی (دفاعی) در برابر نگرانی بهشمار میرود. در این معنی خواستهها و انگیزههای ناپذیرفتنی که بازشناخت آنها در «خود»، ممکن است موجب ناراحتی شود، به دیگران نسبت داده میشود. «این وسیله پدافندی بهطور کامل در جهت عکس درونفکنی میباشد و اساس آن از این قرار است که فرد میکوشد تا تمایلات نامناسب و ناپسند خویش را به دیگران نسبت دهد و در نتیجه خود را عاری از هرگونه عیب و نقص بداند و خود را از احساس گناه، برهاند. با این وسیله پدافندی، فرد در مورد دیگران با مقیاس خویش قضاوت میکند.
اضطرابی که در اثر اعتراف به کاستیها و نقصها ممکن است به وجود آید.
کسی که فرافکنی میکند معمولاً احساسات، نقصها، یا آرزوهای غیرقابل قبول خود را در دیگران میبیند. فرافکنی، با برجسته کردن و اغراقآمیز کردن صفات شخصیتی منفی در دیگران، از اضطراب میکاهد.
فروشندهای که خودش را مسیحی بسیار مؤمنی میداند که جامعه روی او حساب میکند، ولی او به شدت طمع کار است و سر مشتریان کلاه میگذارد، بر این باور است که همهٔ مشتریانی که وارد مغازه میشوند میخواهند هر طور که شده سر او کلاه بگذارند. مسلم است که اکثریت مطلق مشتریان چنین قصدی ندارند، و او در واقع، حرص و دغل کاری خود را به آنان فرافکنی میکند. دانشجویی که در امتحان شفاهی رد میشود میگوید که استاد امتحان گیرنده ضعیف بودهاست. پرستاری که در انجام وظایف خود خوب عمل نمیکند میگوید که سایر پرستاران به بیماران خوب رسیدگی نمیکنند. جراحی که عملش موفقیتآمیز نیست با اصرار میگوید که کمک جراح و سرپرستار به وظایفشان خوب عمل نکردهاند. کسی که کمبود جنسی دارد، رفتار دوستانه و عادی دیگران را نوعی "دعوت" محسوب میکند. این نوع افراد وقتی به فروشگاهی میروند و فروشنده به آنها لبخند میزند، فکر میکنند که وی از آنها "خوشش آمدهاست". فردی که به همسرش خیانت میکند ممکن است دائم به او تهمت خیانتکاری بزند. زنی که از دست شوهر خود عصبانی است ممکن است با گفتن " چرا از دست من این همه عصبانی هستی؟" در واقع عصبانیت خودش را توجیه کند. نوعی شدید از فرافکنی ممکن است به رفتار خصمانه یا حتی پرخاشگری منجر شود مخصوصاً هنگامی که فرد احساس میکند یک نفر دیگر باعث و بانی احساسات منفی اوست. برای مثال، بیمار بسیار چاقی که چند کیلو چاق تر شدهاست ممکن است پرستار خود را مقصر بداند و بگوید که او ترازو را دستکاری کردهاست تا او را چاق تر نشان دهد. آزمونهای فرافکنی با ارائهٔ محرکها یا سوالات خنثی یا مبهم و دریافت پاسخ از مراجع، آن پاسخها را به عنوان فرافکنی تحلیل میکنند.
برخی از مطالعات به نظریه فروید انتقاد داشتند. تحقیقات در مورد فرافکنی اجتماعی از وجود یک اثر اجماع کاذب پشتیبانی میکند که به موجب آن انسانها تمایل گستردهای به این باور دارند که دیگران شبیه خودشان هستند، و بنابراین ویژگیهای شخصی خود را به دیگران «طرح میکنند».این در مورد صفات خوب و بد صدق می کند. این یک مکانیسم دفاعی برای انکار وجود صفت در خود نیست. مطالعه شواهد تجربی برای طیف وسیعی از مکانیسمهای دفاعی توسط باومایستر، دیل و سامر (1998) به این نتیجه رسید: «این دیدگاه که افراد به طور تدافعی ویژگیهای بد خاص خود را به دیگران به عنوان ابزاری برای انکار داشتن آنها نشان میدهند، نیست. به خوبی پشتیبانی می شود." با این حال، نیومن، داف، و باومایستر (1997) مدل جدیدی از فرافکنی دفاعی را پیشنهاد کردند که در آن تلاشهای سرکوبگر برای سرکوب افکار مربوط به ویژگیهای نامطلوب خود باعث میشود که دستهبندیهای صفت بسیار قابل دسترس باشند – به طوری که آنها بیشتر مورد استفاده قرار گیرند. هنگام ایجاد برداشت از دیگران سپس فرافکنی تنها محصول جانبی مکانیسم دفاعی واقعی است.
فرافکنی روانشناختی فرآیند تفسیر نادرست آنچه "در درون" است به عنوان "بیرون" است. این اساس همدلی را با فرافکنی تجربیات شخصی برای درک دنیای ذهنی دیگران تشکیل می دهد. در اشکال بدخیم آن، این یک مکانیسم دفاعی است که در آن خودِ خود با انکار وجود آنها در خود و نسبت دادن آنها به دیگران، ایجاد سوء تفاهم و آسیبهای بینفردی ناگفته از خود در برابر بخشهای منکر شده و بسیار منفی خود دفاع میکند. یک قلدر ممکن است احساسات آسیبپذیری خود را به هدف نشان دهد، یا فردی که گیج است ممکن است احساس سردرگمی و بی کفایتی را به افراد دیگر منتقل کند. فرافکنی شامل جابهجایی سرزنش میشود و میتواند بهعنوان تخلیه شرم ظاهر شود. فرافکنی بهعنوان مرحله اولیه ورود توصیف شده است. پیشروهای تاریخی ویرایش یک پیشرو برجسته در فرمول بندی اصل طرح ریزی، Giambattista Vico بود. در سال ۱۸۴۱، لودویگ فویرباخ اولین متفکر روشنگری بود که از این مفهوم به عنوان مبنایی برای نقد سیستماتیک استفاده کرد. تلمود بابلی (۵۰۰ پس از میلاد) به گرایش انسان به فرافکنی اشاره میکند و در مورد آن هشدار میدهد: «همسایهات را با عیبهایی که خود داری طعنه مکن». نسبت به برفک زنی هشدار داد: "چرا به دانه خاک اره در چشم برادرت نگاه می کنی و به تخته چشم خود توجه نمی کنی؟ چگونه می توانی به برادرت بگوئید اجازه دهید دانه را از چشم شما بیرون بیاورم." هرگاه در چشم خودت تخته ای باشد، ای منافق، ابتدا تخته را از چشم خود بیرون بیاور، آنگاه آشکارا می بینی تا آن ذرّه را از چشم برادرت پاک کنی.
فرافکنی (به آلمانی: Projektion) توسط زیگموند فروید در نامههایش به ویلهلم فلیس مفهومسازی شد، و بیشتر توسط کارل آبراهام و آنا فروید اصلاح شد. فروید معتقد بود که در فرافکنی، افکار، انگیزهها، خواستهها و احساساتی که نمیتوان آنها را از خود پذیرفت، با قرار گرفتن در دنیای بیرون و نسبت دادن به دیگری با آنها برخورد میشود. چیزی که خود از پذیرش آن امتناع می ورزد، جدا می شود و در دیگری قرار می گیرد. فروید بعداً به این باور رسید که فرافکنی خودسرانه اتفاق نمیافتد، بلکه عنصری را که قبلاً در مقیاس کوچکی در شخص دیگر وجود داشت، تصرف کرده و اغراق میکرد. (دفاع مربوط به شناسایی فرافکنی با فرافکنی متفاوت است در این که انتظار می رود شخص مقابل با انگیزه یا میل بیرون افکنده شده از بیرون شناسایی شود، به طوری که خود ارتباطی با آنچه فرافکنی می شود حفظ کند، برخلاف انکار کامل فرافکنی مناسب.)
ملانی کلاین نمایش بخشهای خوب خود را بهطور بالقوه منجر به ایدهآلیسازی بیش از حد شیء میدانست. به همین ترتیب، ممکن است این وجدان فرد باشد که در تلاش برای فرار از کنترل آن فرافکنی میشود: یک نسخه خوشخیمتر از آن به فرد اجازه میدهد با اقتدار بیرونی کنار بیاید.
فرافکنی معمولاً در افراد عادی در زمانهای بحران شخصی یا سیاسی مطرح میشود، اما بیشتر در اختلال شخصیت خودشیفته یا اختلال شخصیت مرزی یافت میشود. کارل یونگ در نظر گرفت که بخشهای غیرقابل قبول شخصیت که بهوسیله کهن الگوی سایه نشان داده میشود، بهویژه به احتمال زیاد منجر به فرافکنی، هم در مقیاس کوچک و هم بر مبنای ملی/بینالمللی میشود. ماری لوئیز فون فرانتس دیدگاه خود را در مورد فرافکنی گسترش داد و اظهار داشت که "هرجا واقعیت شناخته شده متوقف شود، جایی که ناشناخته را لمس می کنیم، در آنجا تصویری کهن الگویی به نمایش می گذاریم". فرافکنی روانشناختی یکی از توضیحهای پزشکی جادوگری است که برای توضیح رفتار کودکان رنجدیده در سالم در سال ۱۶۹۲ استفاده میشود. جان دموس مورخ در سال ۱۹۷۰ نوشت که علائم جادوگری که توسط دختران رنجدیده نشان داده میشود، میتواند ناشی از رنج روانشناختی دختران باشد که نوعی پرخاشگری سرکوب شده است.
۱. فرافکنی سیاسی
شخصیت سیاسی برای فرار از پذیرش نکات ضعف خود از طرف مقابل انتقاد می کند. پذیرش نکات ضعف او را مضطرب و خشمگین می کند لذا با فرافکنی اصرار دارد اضطراب و خشم و سپس ناامیدی را در طرف مقابل ایجاد کند. این نوع فرافکنی چندان ناخودآگاه نیست و بخشی از شخصیت ضداجتماعی به حساب میآید.
۲. سرزنش قربانی: مجرمین جنایتکار قربانی اعمال خود را مورد انتقاد قرار می دهد، این تئوری این است که قربانی ممکن است به خاطر جلب خصومت شخص دیگر مقصر باشد. در چنین مواردی روان، تجارب ضعف یا آسیبپذیری را با هدف رهایی از احساسات و از طریق تحقیر آنها یا عمل سرزنش، تضاد آنها با نفس را فرافکنی میکند.
۳. فرافکنی بعد از خیانت به همسر
افکار خیانت به یک همسر ممکن است به طور ناخودآگاه برای دفاع از خود به شریک جنسی مورد نظر مطرح شود، به طوری که در فرآیندی مرتبط با انکار، میتوان احساس گناه مرتبط با افکار را رد کرد یا در عوض به سرزنش تبدیل کرد. به عنوان مثال، شخصی که رابطه جنسی دارد ممکن است از اینکه همسرش در حال برنامه ریزی رابطه جنسی است بترسد یا ممکن است همسر بی گناه را به زنا متهم کند.
۴. فرافکنی از نوع قلدری: یک قلدر ممکن است احساسات آسیب پذیری خود را به هدف(های) فعالیت قلدری نشان دهد. . علیرغم این واقعیت که فعالیتهای تحقیرآمیز یک قلدر معمولاً اهداف قلدر را هدف قرار میدهند، منبع واقعی چنین منفیگرایی در نهایت تقریباً همیشه در احساس ناامنی شخصی یا آسیبپذیری خود قلدر یافت میشود. چنین پیشبینیهای تهاجمی از احساسات منفی جابجا شده میتواند در هر جایی از سطح خرد روابط بین فردی، تا سطح کلان سیاست بینالملل، یا حتی درگیریهای مسلحانه بینالمللی رخ دهد. افراد عاشق در حال «خواندن» ذهن یکدیگر هستند. شامل فرافکنی خود به دیگری است.
۵. فرافکنی احساس گناه عمومی: فرافکنی وجدان شدید شکل دیگری از دفاع است که ممکن است به اتهامات نادرست، شخصی یا سیاسی مرتبط باشد.
۶. فرافکنی امید: همچنین، در منظری مثبت تر، بیمار ممکن است گاهی اوقات احساسات امید خود را به درمانگر فرافکنی کند.
۷. فرافکنی همانندسازی
شخصی طرف مقابل را مجبور به رفتاری نادرست می کند و سپس از او به دلیل رفتار زشت انتقاد می کند و با اینکار رفتار زشت را طرف مقابل فرافکنی می کند.
۸. فرافکنی مکمل
در این نوع از فرافکنی، فرد فکر میکند که دیگران نیز نظرات و آرایی مشابه او دارند. چنین رفتاری کاملا رایج است. برای مثال وقتی دربارهی آزاررساندن به حیوانات خبری میشنوید، با خود فکر میکنید چطور ممکن است دیگران نیز مانند شما برای حیوانات ارزش قائل نباشند یا برای نمونه با وجود اینکه نمیدانید دیگران چگونه رنگها را میبینند، فکر میکنید که آنها نیز دقیقا مشابه شما رنگها را میبینند و درک میکنند. در این مثال شما درحال فرافکنی دید خود نسبت به رنگها به سایر افراد هستید.
فرافکنی مکمل چندان رایج نیست و کمی متفاوت است. افرادی که فرافکنی مکمل دارند گمان میکنند که سایرین نیز مهارتها و تواناییهای مشابه آنها را دارند. برای مثال اگر آشپز خیلی خوبی هستند، اینطور میپندارند که همه به سادگی و خوبی آنها قادر به درستکردن کیک مربایی هستند که البته چنین نگرشی اشتباه است.
۹. فرافکنی متقابل. ضد فرافکنی
یونگ نوشت: «همه فرافکنیها هنگامی که شی از کیفیتی که سوژه بر روی آن فراتاب میشود ناخودآگاه باشد، برانگیخته میشود.» بنابراین، آنچه در گیرنده ناخودآگاه است به پروژکتور بازتابیده میشود و شکلی از متقابل را ایجاد میکند. عمل کردن. هری استک سالیوان در یک کاربرد متفاوت، ضد فرافکنی را در زمینه درمانی به عنوان راهی برای جلوگیری از اجرای مجدد اجباری یک ضربه روانی، با تأکید بر تفاوت بین وضعیت فعلی و وسواس پیشبینیشده با مرتکب درک شده دید. ترومای اصلی.
۱۰. فرافکنی سایکوتیک
این نوع به شکل بدبینی بوده و از جنس هذیان است.
با تکیه بر ایده گوردون آلپورت در مورد بیان خود بر روی فعالیتها و اشیا، تکنیکهای فرافکنی برای کمک به ارزیابی شخصیت، از جمله لکههای جوهر رورشاخ و تست ادراک موضوعی (TAT) ابداع شدهاند. فرافکنی ممکن است به یک ایگوی شکننده کمک کند تا اضطراب را کاهش دهد، اما به قیمت یک تفکیک خاص، مانند اختلال هویت تجزیه ای. در موارد شدید، ممکن است شخصیت یک فرد به شدت تحلیل رود. در چنین مواردی، ممکن است نیاز به درمان باشد که شامل بازسازی آهسته شخصیت از طریق "پس گرفتن" چنین پیش بینی ها می شود. روش طرح ریزی مدیریت شده یک تکنیک فرافکنی است. اصل اساسی این روش این است که یک سوژه با پرتره شفاهی خود به نام شخص دیگری و همچنین با پرتره ای از مخالفت داستانی آنها ارائه می شود (V. V. Stolin، 1981). این تکنیک برای کاربرد در مشاوره روانشناختی مناسب است و ممکن است اطلاعات ارزشمندی در مورد شکل و ماهیت عزت نفس آنها ارائه دهد. Bodalev, A (2000). "روانشناسی عمومی"
در فرافکنی ناخودآگاه از درمانهای تحلیلی و در فرافکنی خودآگاه از درمانهای شناختی رفتاری و در نوع سایکوتیک از دارو استفاده می شود.
نیاز به مشاوره حضوری در این خصوص دارید ؟!
اگر در این خصوص نیاز به مشاوره حضوری دارید می توانید با شماره ۰۹۱۲۰۳۴۶۰۱۱ با پزشک و روانشناس متخصص ٬ دکتر حسین موسی زاده مستقیما تماس حاصل فرمایید و با نحوه مشاوره ایشان آشنا شوید ٬ در صورت تمایل به رزرو وقت ملاقات با منشی دفتر مورد نظر واقع در تهران و یا کرج و یا با شماره ۰۹۰۱۶۵۳۲۸۲۸ تماس حاصل فرمایید .
نیاز به ویزیت یا مشاوره در منزل دارید؟
اگر ترجیح می دهید که مشاوره در منزل شما صورت گیرد ٬ برای تعیین نوبت و هماهنگی می توانید با شماره ۰۹۱۲۰۳۴۶۰۱۱ تماس حاصل فرمایید .
نیاز به مشاوره تلفنی یا مشاوره تصویری دارید ؟!
اگر ترجیح می دهید مشاوره بصورت آنلاین و تلفنی یا تصویری از طریق برنامه هایی نظیر Whatsapp , IMO , Skype و .. صورت گیرد ٬ برای تعیین نوبت و هماهنگی می توانید با شماره ۰۹۳۵۸۹۰۸۸۱۹ تماس حاصل فرمایید
نظرات