توالی پویشی محوری(CDS)

توالی پویشی محوری(CDS)

توالی پویشی محوری نقشه راه دوانلو برای اجرای جلسه مقدماتی ISTDP است. این فرآیند توالی اجمالی مداخلاتی را توصیف می‌کند که همزمان چندین هدف را دنبال می کند: فراهم آوردن اطلاعات، یا تشخیص روانی، به همراه تاثیراتی که بخشی از مکانیزم درمانی ISTDP است.

این درهم‌تنیدگی لحظه به لحظه مداخله درمانی و بازخورد تشخیص خصیصه شاخص ISTDP است، که حتی از جلسه مقدماتی نیز فراتر می‌رود. پاسخ بیمار به مداخله درمانی راهنمای اصلی مداخلات بعدی اوست و بر پایه عوامل صورت می پذیرد که درمانگر زیر نظر دارد. بدین طریق، CDS نه تنها درمان آزمایشی را هدایت می‌کند، بلکه در حکم چارچوبی اجمالی و کلی است که برای جلسات بعدی. CDS در اصل برای درمان بیماران مقاوم کلاسیک با استفاده از شیوه معیار ISTDP در نظر گرفته شده است. چنانکه در مدخل روش تدریجی تشریح شده، فنون ISTDP باید متناسب با بیماران مبتلا به افسردگی حاد، شکنندگی و دیگر موارد تعدیل و اصلاح شود: سبک درمانی درمانگر تا حدی ملایم‌تر و با خلاصه سازی همراه است و هدایتگر درمانگر در این کار مسیرهای تخلیه اضطراب ناهشیار در بیمار است. موضوع محوری CDS بازگشایی ناهشیار است. دوانلو توصیفات متعدد و همپوشانی را از CDS ارائه داده و عموماً آن را به هفت یا هشت مرحله تقسیم کرده است، هرچند او همواره تاکید کرده که درمان واقعی بیشتر به شکلی مارپیچی پیش می‌رود و مراحل آن در هم می‌آمیزند و از نو تکرار می‌شوند.

پیش از پرداختن به جزئیات مراحل، تفکیک CDS به سه بخش نسبتاً متمایز، خالی از فایده نخواهد بود:
• بخش پیش از بازگشایی با هدف بازگشایی، با هدف بازگشایی ناهشیار.
• پدیده بازگشایی ؛ و
• بخش پس از بازگشایی، که در آن از قابلیت درمانی ناهشیار گشوده بهره‌برداری می‌شود.
 در بخش پیشا بازگشایی CDS، دوانلو مکرراً بر اهمیت شکل گیری و تقویت سریع عامل های دوگانه مقاومت و احساسات انتقالی تاکید می کند. همانگونه که در مدخل مکانیزم درمانی توصیف شده است، این عوامل به همراه پیمان درمانی ناهشیار و اضطراب عناصر بنیادین بازگشایی ناهشیارند؛ برای سهولت بیشتر، شکل گیری این عوامل را عموماً برانگیختگی انتقال می خوانند. از آنجا که به باور دانلود تجربه CTF مکانیزم راه انداز فرایند بازگشایی است، در روش معیار درمانگر می کوشد تا با تشدید برانگیختگی انتقال به شیوه ای بی وقفه بازگشایی را ممکن سازد. پس از مرحله پرسشگری بسیار کوتاه، مداخلات درمانگر در بخش پیش از بازگشایی CDS تقریبا منحصر است به فشار، روشن سازی، و چالش‌؛  همانگونه که ویته مور اشاره کرده، اینها اصطلاحاتی عام هستند که گستره وسیعی از تاثیر و قابلیت ها را در بر می‌گیرند، و در نهایت به درگیری مستقیم منتهی می‌شوند.

بر میزان و شدت این فنون به تدریج و نظام‌مند افزوده می‌شود با این هدف که CTF به قدر کافی برانگیخته شود. مرحله فشار، چنان که از نام آن برمی آید، تقریباً منحصر است به اعمال فشار به همراه لحظات گذرای چالش. به موازات برانگیختگی CTF، درمانگر به تدریج فن روشن سازی و سپس چالشی قدرتمند را وارد فرآیند می کند. ویته مور اشاره می‌کند که این انتقال و گذار ماهیت تدریجی دارد و بدین طریق مراحل CDS را به دشواری می‌توان از هم تفکیک کرد.

توالی پویشی محوری (CDS) 

آنچه گفته شد، شمار اندکی بود نقاط عطف مهم در بخش پیش از بازگشایی CDS. نقطه عطف اصلی هنگامی رخ می‌دهد که مقاومت در انتقال متبلور شود. دوانلو به کرات تاکید کرده است که چالش نظام دار در این مرحله آغاز شود. دست کم در آثار متاخر دوانلو، تبلور نشانه ای است از گذار از مرحله فشار به مرحله چالش. دومین نقطه عطف مرتبط است با این پرسش که چه وقت درمانگر باید صراحتاً بر رابطه درمانگر و بیمار و CTF متمرکز شود و توجه بیمار را به آن جلب کند. با تشدید برانگیختگی CTF و افزایش فعال شدگی UTA، نوعی بحران درونی روانی پدید می آید و با غلبه قدرت UTA بر قدرت CTF شدت می‌گیرد. این مرحله با رخنه احساسات انتقالی همراه است و نوعاً باتجربه غیظ آغاز می‌شود. درمانگر از فن تصویر سازی بهره می‌برد که بروز و تجربه های کامل از احساسات مخلوط را تحلیل می‌کند از تجربه گستره کاملی از احساسات مخلوط را تسهیل می کند. پس از تجربه تمامی احساست مخلوط، اضطراب و مقاومت
کاهش می یابد و ناهشیار بازگشایی می شود. بخش پس از بازگشایی CDS عموماً شامل کاوش پویا و جمع‌بندی است. به این بخش از CDS بسیار کمتر توجه شده است. احتمالا از آن رو که این مداخلات برای اکثر درمانگران آسان ترند و به لحاظ فنی چالش بسیار کمتری برمی‌انگیزند؛ همچنین کمتر  ماهیتی دراماتیک و جالب دارند. با این همه، یگانه هدف مراحل پیش از بازگشایی ناهشیار عبارت است از دستیابی حداکثری به منافع درمانی چشمگیر. از این رو نباید از این مراحل به ویژه در درمان بیماران شکننده غفلت کرد، چنان که دوانلو نیز به کرات گفته است. توصیف دوانلو از مراحل CDS، با اندکی تفاوت در متون مختلف، بدین شرح است:
۱. مرحله پرسشگری: شناسایی مشکل درونی.
۲. مرحله فشار: ترغیب بیمار به وارسی موضوعات مورد اجتناب.
۳. مرحله چالش: آشناسازی بیمار با دفاع ها/ مقاومت: برانگیختن بیمار بر ضد آنها.
۴. مرحله مقاومت انتقالی: تشدید بیشتر و چالش با مقاومت در انتقال.
۵. بحران درون روانی/ بازگشایی/ دسترسی مستقیم محدود یا عمده به ناهشیار.
۶. تحلیل انتقال: تعیین نقش احساسات مخلوط در شکل‌گیری مشکلات بیمار.
 ۷. پرسشگری بیشتر درباره جزئیات سرگذشت بیمار/ کاوش کاوش پویا در ناهشیار: شرح حال گیری تکمیلی و کاوش در ناهشیار گشوده.
۸. مرحله تحکیم: خلاصه‌سازی پیوسته و مکرر، و طراحی درمان آتی. 

در برخی از آثار دوانلو، خلاصه سازی در مرحله ۷ گنجانده شده است؛ در برخی دیگر مرحله ای جداگانه به آن اختصاص یافته است. در آثار اولیه او، مرحله ۳ نخست به روشن سازی دفاع و سپس به روشن سازی و چالش با دفاع ها تعبیر شده است. مرحله ۷ به دو مرحله مجزا تقسیم شده است. دیگر متخصصان ISTDP قرائت های متفاوتی از CDS دوانلو ارائه داده اند که بارزترین آنها نقشه راه ناهشیار ابداعی تن و هاوه دِلابیه و نبورسکی است. احتمالاً مهمترین تفاوت آنها با دوانلو عدم تاکید آنها بر اهمیت تجربه مستقیم احساسات انتقالی مخلوط در قیاس با تجربه مستقیم احساسات مخلوط به اشخاص کنونی و اشخاص مرتبط با دلبستگی اولیه است.

نیاز به مشاوره حضوری در این خصوص دارید ؟!

اگر در این خصوص نیاز به مشاوره حضوری دارید می توانید با شماره ۰۹۱۲۰۳۴۶۰۱۱ با پزشک و روانشناس متخصص ٬ دکتر حسین موسی زاده مستقیما تماس حاصل فرمایید و با نحوه مشاوره ایشان آشنا شوید ٬ در صورت تمایل به رزرو وقت ملاقات با منشی دفتر مورد نظر واقع در تهران و یا کرج و یا با شماره ۰۹۰۱۶۵۳۲۸۲۸ تماس حاصل فرمایید .

نیاز به ویزیت یا مشاوره در منزل دارید؟

اگر ترجیح می دهید که مشاوره در منزل شما صورت گیرد ٬ برای تعیین نوبت و هماهنگی می توانید با شماره ۰۹۱۲۰۳۴۶۰۱۱ تماس حاصل فرمایید .

نیاز به مشاوره تلفنی یا مشاوره تصویری دارید ؟!

اگر ترجیح می دهید مشاوره بصورت آنلاین و تلفنی یا تصویری از طریق برنامه هایی نظیر Whatsapp , IMO , Skype و .. صورت گیرد ٬ برای تعیین نوبت و هماهنگی می توانید با شماره ۰۹۳۵۸۹۰۸۸۱۹ تماس حاصل فرمایید

---