درمان های مشکلات جنسی

درمان های زیستی

درمان های زیستی ،نظیر درمان دارویی فجراحی و استفاده از وسایل مکانیکی ،به منظور درمان موارد خاصی از اختلالات جنسی به کار می روند . بیشتر پیشرفت های اخیر در زمینه ی کژکاری جنسی مردان حاصل شده است . مطالعاتی با هدف آزمایش درمان های زیستی برای رفع کژکاری های جنسی زنان دردست انجام است.

درمان دارویی

مهم ترین داروهای جدیدی که برای درمان کژکاری جنسی ابداع شده اند عبارتند از: سیلدنافیل و داروهای وابسته به آن ،فنتولامین خوراکی ،آلپروستادیل که یک پروستاگلاندین است و آلپروستادیل قابل تجویز از راه پیشابراه ،که همگی برای درمان اختلال نعوظ به کار می روند .
سیلد نافیل تقویت کننده ی اکسید نیتریک است و جریان ورودی خون به آلت نتاسلی را که برای نعوظ ضروری است تسهیل می کند.
سیلدنافیل مانع تجزیه ی GMP حلقوی به عنوان GMP فسفو دی استراز حلقوی خاص می شود. چون این دارو تاثیر GMP حلقوی را پیش از پیش از تحریک تولید آن بالا می برد، پیش از آن که آغاز کننده تحریک جنسی باشد، تسهیل کننده آن است. دقت کافی به توصیه های کارخانه سازنده، اثرات جانبی و تداخل آن با دارو های دیگر باید اعمال شود.

 قبل از معرفی سیلدنافیل، داروی خوراکی عمده برای اختلال نعوظی یوهمبین که یک بلوکر آلفا2-آدرنرژیک است. اثر این دارو یک ساعت پس از خوردن آن ظاهر شده و ممکن است تا 4 ساعت دوام داشته باشد. بدون وجود تحریک جنسی، سیلدنافیل موثر نخواهد بود. شایع ترین عوارض جانبی آن عبارتند از سردرد، گر گرفتگی و سو هاضمه. مصرف سیلدنافیل برای افرادی که نیترات های آلی استفاده می کنند ممنوع است چون اثر همزمان این دو دارو می تواند به افت شدید و ناگهانی فشار خون سیستمیک منجر شود که گاهی کشنده است.

سیلدنافیل در تمام موارد کژکاری نعوظی موثر نیست،به گونه ای که در قریب به 50 درصد مردانی که جراحی رادیکال پروستات انجام داده اند یا به دیابت طولانی مدت وابسته انسولین وابسته هستند، نمی توانند نعوظ کافی برای دخول فراهم کنند. در موارد خاصی از آسیب دیدگی عصبی نیز موثر نیست. تعداد اندکی از بیماران ، کمی بعد از مصرف سیلدنافیل دچار نوروپاتی ایسکمیک غیر شریانی عصب بینایی شده اند. 6 بیمار پس از مصرف این دارو بینایی خود را از دست داده اند.

در یک بیمار هر دو چشم درگیر شده است. تمامی این افراد از قبل دچار فشار خون بالا، دیابت، بالا بودن کلسترول با هیپر لیپید می بوده اند. سیلدنافیل می تواند در افراد دچار عوامل خطر ساز ارتریواسکلروز سبب بروز NAION شود، هر چند بروز این عارضه بسیار نادر است.
مصرف سیلدنافیل در زنان سبب لیر شدن مهبل می شود ولی میل جنسی را افزایش نمی دهد. البته نقل قول هایی وجود دارد حاکی از آن که برخی زنان بامصرف سیلدنافیل، برانگیختی جنسی شدیدی را تجربه کرده اند.
اداره FDA هنوز آپومورفین و فنتولامین خوراکی را تایید نکرده است ولی ثابت شده است که این دارو تاثیر بسزایی در افزایش توان جنسی مردانی دارند که به کژکاری نعوظی اندکی مبتلا هستند. فنتولامین قوام سمپاتیک را کاهش داده و عضلات صاف اجسام غاری آلت تناسلی را شل می کند. عوارض جانبی آن شامل افت فشار خون، تاکی کاردی و گیجی اند.
اثرات آپو مورفین با واسطه دستگاه عصبی خودکار اعمال می شوند و در نتیجه اتساع عروقی به وجود می آورند که ورود خون به داخل آلت تناسلی را تسهیل می نماید. عوارض جانبی این دارو عبارتند از: تهوع و تعریق. برخلاف دارو های خوراکی، آلپروستادیل تزریقی و پیشآبراهی به صورت موضعی بر آلت تناسلی عمل می کند و بدون تحریک جنسی سبب ایجاد نعوظ می شود.

آلپروستادیل حاوی یک شکل طبیعی پروستاگلاندینE است که یک عامل متسع کننده عروقی می باشد. آلپروستادیل را می توان به صورت تزریق مستقیم در اجسام غاری آلت یا وارد کردن قرص آن به داخل پیشآبراه به وسیله یک کانول مصرف کرد. نعوظ سفتی که ظرف 2 تا 3 دقیقه پس از تجویز این دارو رخ می دهد ممکن است تا یک ساعت دوام داشته باشد.

عوارض جانبی ناشایع و قابل برگشت تزریق این دارو عبارت اند از: کبودی آلت تناسلی و تغییر در نتایج آزمون های عملکرد کبد. با این وجود ممکن است عوارض خطرناکی نظیر پریاپیسم و اسکلروز وریدهای کوچک آلت تناسلی نیز رخ دهند، کسانی که از آلپروستادیل به صورت داخل پیشآبراهی استفاده می کنند گاهی اوقات از احساس سوزش در آلت خود شکایت دارند.
دو داروی موضعی که در رفع کژکاری نعوظی موثر هستند: یکی از این کرم ها حاوی سه ماده موثر بر عروق است که از طریق پوست جذب می شوند این مواد عبارتند از: آمینو فیلین، ایزو سور باید دی نیترات و مزیلات کو در گو کرین که ترکیبی از آلکانوئید آرگو است. داروی دوم یک ژل حاوی آلپروستادیل و ترکیب دیگری است که لایه خارجی پوست را موقتا نفوذ پذیر می کند.
یک کرم حاوب آلپروستادیل نیز برای درمان اختلال برانگیختکی جنسی در زنان ابداع شده است که نتایج اولیه استفاده از آن امیدوار کننده بوده اند. همچنین دریک مطالعه برروی زنان یائسه که مشکلات برانگیختگی داشتند و قبلا تحت درمان هورمونی بودند، استفاده از فنتو لامین فریات- که آنتاگونیست گیرنده های آلفا است- به صورت مهبلی، به میزان چشمگیری احتقان عروقی و احساسات ذهنی برانگیختگی را افزایش داد.

یک داروی استنشاقی به نام برمکینوتید که وارد مرحله سوم کارآزمایی های بالینی شده است، سبب فعال شدن همان مدار های مغزی می شود که هنگام احساس تمایل جنسی فعال می شوند. درصورتی که کاربرد این دارو تایید شود، به عنوان محرک میل جنسی در مردان و زنان عرضه خئاهد شد.
درمان های دارویی فوق الذکر برای برطرف کردن غلل مختلف کژکاری برانگیختگی مفید هستند، نظیر کژکاری هایی که دارای علل عصبی، نارسایی شریانی، نشت وریدی، روان زاد یا مخلوطی از این علل هستند. مصرف این داروها همراه با درمان جنسی رفتاری یا بینش گرا می تواند اختلال بر انگیختگی با مشا روان زاد را که روان درمانی تنها پاسخ نمی دهند برطرف کند هدف نهایی از این درمان آنست که در نهایت فرد بتواند بدون کمک دارو ، کارکرد جنسی رضایت بخش داشته باشد.

سایر عوامل دارویی

تعداد زیادی از عوامل دارویی دیگر برای درمان اختلالات جنسی مختلف به کار رفته اند. برای درمان حساسیت زدایی از سدیم متوهگزیتال وریدی استفاده شده است. هرچند خود این داروها نیز در پاسخ جنسی تداخل می کنند. از عوارض جانبی دارو های ضد افسردگی، به خصوص SSRIs و دارو های سه حلقه ای برای طولانی کردن پاسخ جنسی در حالاتی نظیر انزال زود رس استفاده می شود.

این رویکرد به خصوص در بیمارانی مفید است که به فنون رفتاری مقاوم اند و جزء دسته انزال زودرس باعلت فیزیولوژیک قرار می گیرند. کاربرد دارو های ضد افسردگی نیز در درمان بیمارانی که از روابط جنسی هراس دارند و نیز کسانی که به علت تجاوز به عنف به اختلال استرس پس از سانحه دچار شده اند، طرفدارانی دارد. ترازدون یکی از دارو های ضد افسردگی است که نعوظ شبانه را بهبود می بخشد.

خطرات استفاده از چنین دارو هایی را باید به دقت نسبت به مزایای احتمالی آن سنجید. بروموکریپتین برای درمان هیپرپرولاکتینمی که اغلب با هیپوگنادیسم همراه است، استفاده شده است. در چنین بیمارانی ابتدا باید اقدامات تشخیصی لازم برای رد تومور های هیپوفییز انجام شود.برومو کریپتین یک آگونیست دوپامین است و می تواند عمل کرد جنسی مختل شده در اثر هیپرپرولاکتینمی را بهبود بخشد.
برخی از موارد درمیان عموم به عنوان محرک جنسی شناخته شده اند(مثل ریشه جین سینگ و یوهیمبین) ولی مطالعات هیچ گونه خاصیت محرک جنسی را در این مواد نشان نداده اند.یوهیمبین آنتاگونیست گیرنده آلفا است و می تواند سبب اتساع شریان آلت تناسلی شود و انجمن اورولوژی آمریکا مصرف آن را برای درمان کژکاری نعوظی عضوی توصیه نمی کند. بسیاری از دارو هایی که به صورت تفریحی مصرف می شوند، مثل کوکائین، آمفتامین، الکل و حشیش، تقویت کننده کارکرد جنسی تلقی می شوند. هرچند به علت اثرات آرام بخش، مهار زدایی و بالابرنده خلق، این دارو ها در ابتدا ممکن کارکرد جنسی را افزایش دهند ولی مصرف مداوم یا طولانی مدت آنها می تواند سبب مختل شدن کارکرد جنسی گردد.
همچنان که گفتیم عوامل دوپامینرژیک سبب افزایش لیبیدو و بهبود عملکرد جنسی می شوند. از جمله این داره ها می توان از Lدوپا، که پیش ساز دوپامین است و برومو کریپتین که آگونیست دوپامین است نامبرد. داروی ضد افسردگی بوپروپیون دارای اثرات دوپا مینرژیک است و سائق جنسی را در بعضی از بیماران افزایش می دهد. داروی سلژینین از جمله دارو هایMAOIاست که مهار کننده انتخابی MAOB و دوپامینرژیک می باشد. این دارو سبب بهبود کارکرد جنسی در افراد مسن می شود.

درمان هورمونی

آندروژن ها در مردان و زنانی که غلظت تستوسترون آنها کم است، سائق جنسی را افزایش میدهند. تجویز آندروژن به زن ها ممکن است اثرات مردانه سازی به همراه داشته باشد که برخی از آنها برگشت ناپذیرند(مثل کلفتی صدا). مصرف طولانی مدت آندروژنها در مردان سبب هیپرتانسیون و بزرگ شدن پروستات می شوند. تجویز غیر خوراکی(تزریقی) تستوسترون بیش از سایر روش های تجویز آن موثر است ولی فرآورده های خوراکی و ترانس درمان موثری نیز از این هورمون ساخته شده است.
زنانی که از استروژن ها به عنوان درمان جایگزین یا به منظور جلوگیری از بارداری استفاده می کنند ممکن است از کاهش لیبیدو شکایت داشته باشند. در چنین مواردی، استفاده ازیک فرآورده ترکیبی حاوی استروژن و تستوسترون بسیار موثر خواهد بود.
استروژن به تنهایی مانع از نازک شدن مخاط مهبل شده و لیز شدگی آن را تسهیل می نماید. دوشکل جدید استروژن یعنی حلقه های مهبلی و قرص های مهبلی، روش های تجویز دیگری را برای زنان مبتلا به مشکلات برانگیختگی یا آتروفی تناسلی فراهم کرده اند. از آنجا که این قرص ها و حلقه ها سطح استروژن موجود در گردش خون عمومی را افزایش نمی دهندمیتوان از این وسایل برای بیماران مبتلا به سرطان پستان که از مشکلات برانگیختگی جنسی نیز رنج می برند استفاده کرد.

آنتی آندروژن ها و استروژن ها

استروژن ها و پروژسترون داروهای آنتی آندروژنی هستند که برای درمان رفتار جنسی وسواسی مردان و برای افرادی که مرتکب جرائم جنسی می شوند ، به کار می رود . کلومیفن و تاموکسی فن داروهایی آنتی آندروژن هستند که هر دو سبب تحریک ترشح GNRH و افزایش غلظت تستوسترون می شوند واز این طریق لیبیدو را افزایش می دهند .زن هایی که برای درمان سرطان پستان از ناموکسی فن استفاده کرده اند .افزایش لیبیدو را گزارش کردهاند . البته ناموکسی فن ممکن است سبب بروز سرطان رحم شود .

نیاز به مشاوره حضوری در این خصوص دارید ؟!

اگر در این خصوص نیاز به مشاوره حضوری دارید می توانید با شماره ۰۹۱۲۰۳۴۶۰۱۱ با پزشک و روانشناس متخصص ٬ دکتر حسین موسی زاده مستقیما تماس حاصل فرمایید و با نحوه مشاوره ایشان آشنا شوید ٬ در صورت تمایل به رزرو وقت ملاقات با منشی دفتر مورد نظر واقع در تهران و یا کرج و یا با شماره ۰۹۰۱۶۵۳۲۸۲۸ تماس حاصل فرمایید .

نیاز به ویزیت یا مشاوره در منزل دارید؟

اگر ترجیح می دهید که مشاوره در منزل شما صورت گیرد ٬ برای تعیین نوبت و هماهنگی می توانید با شماره ۰۹۱۲۰۳۴۶۰۱۱ تماس حاصل فرمایید .

نیاز به مشاوره تلفنی یا مشاوره تصویری دارید ؟!

اگر ترجیح می دهید مشاوره بصورت آنلاین و تلفنی یا تصویری از طریق برنامه هایی نظیر Whatsapp , IMO , Skype و .. صورت گیرد ٬ برای تعیین نوبت و هماهنگی می توانید با شماره ۰۹۳۵۸۹۰۸۸۱۹ تماس حاصل فرمایید

---