پاسخگوی شما هستیم ۰۹۰۱۶۵۳۲۸۲۸
پاسخگوی شما هستیم ۰۹۰۱۶۵۳۲۸۲۸

عوامل خطر ابتلا به اسکیزوفرنی

اگر بخواهیم به علل و عوامل ایجاد کننده و رشد دهنده بیماری اسکیزوفرنیا پی ببریم، باید نمونه وسیعی از کودکان را انتخاب کنیم و مدت ۲۰ تا ۴۵ سال پیگیرانه رفتار آنها را مطالعه کنیم.

اسکیزوفرنی

اگر بخواهیم به علل و عوامل ایجاد کننده و رشد دهنده بیماری اسکیزوفرنیا پی ببریم، باید نمونه وسیعی از کودکان را انتخاب کنیم و مدت ۲۰ تا ۴۵ سال پیگیرانه رفتار آنها را مطالعه کنیم. اما می‌دانیم که چنین روشی، از نظر علمی امکان پذیر نیست؛ زیرا از هر ۱۰۰ نفر، فقط یک نفر ممکن است به این بیماری مبتلا شود؛ لذا در سال های اخیر، دانشمندان از روشی به نام به روش ریسک زیاد معروف است، استفاده می‌کنند.

 بر اساس روش، تنها از افرادی استفاده می شود که احتمال اسکیزوفرنیک شدن آنها در بزرگسالی زیاد است. در پژوهش های اخیر، بیشتر از کودکانی که دارای اولیای اسکیزوفرنیک هستند؛ استفاده می‌شود، زیرا ثابت شده است که داشتن اولیاء اسکیزوفرنیک، احتمال ابتلا به این بیماری را زیاد میکند.

 یکی از اولین پژوهش ها و در عین حال که یکی از گسترده ترین آنها، به دو روان شناس دانمارکی به نام‌های مدتیک و شولیزینگ در سال ۱۹۶۰ میلادی تعلق دارد. آنها ۲۰۷ کودک و نوجوان را که مادران آنها دچار اسکیزوفرنیا بودند و خود آنها نیز ناسازگاری داشتند، به عنوان گروه ریسک زیادی انتخاب نمودند.

 در برابر آنها ۱۰۴ نفر که مادران اسکیزوفرنیک نداشتند، به عنوان گواه و گروه ریسک کم انتخاب شدند. این دو گروه، در خصوصیاتی مانند جنس، شغل پدر، شهری یا دهاتی بودن، سالهای تحصیل و اینکه در خانواده پرورش یافته اند یا در موسسه ای از قبیل پرورشگاه، مقایسه شدند.

پژوهش های بعدی که توسط افرادی مانند گرانت، نیل، هاروی انجام شد، نتایج مدتیک و شولیزینگر را تا حدی زیادی تایید نمود. به طور کلی این نتایج به شرح زیر است :
۱- والدین کودکان و نوجوانانی که به عنوان گروه ریسک زیاد انتخاب شدند، به نحوه چشمگیری دچار اختلالات رفتاری بودند؛ یا از نظر آماری به لحاظ تعداد ابتلا به بیماری اسکیزوفرنیا با گروه گواه، یعنی گروه ریسک کم تفاوت معنی داری داشتند.
۲- اغلب کودک ریسک زیاد در مدرسه، مشکلات و ناسازگاری های مداوم و محسوسی داشتند و آموزگاران آنها شاهد این ناسازگاری ها بودند.
۳- توجه و تمرکز شناختی و ادراکی این کودکان نسبت به محرک های خارج، به مراتب کمتر از گروه گواه بود. حواس این کودکان خیلی زود از محرک منحرف می‌شد.
۴- گروه ریسک زیاد از لحاظ پاسخ های روانی - تنی به نحو محسوسی حساس‌تر از کودکان گروه گواه بودند. این حساسیت به خصوص در ضربان زیاد قلب، پاسخ شدید و سریع به محرک های غیر شرطی، تعمیم دادن زیادتر و وسیع تر محرکها، حساسیت بیشتر در مقابل واکنش الکتریکی پوست و دیر عادت کردن یا متعادل شدن بدن در مقابل استرس های شدید، بوده است.

وقتی والدین به کودک پیام متناقض انتقال می‌دهند یعنی یکی از والدین با کودک موافقت و والدین دیگر مخالفت می کند و یا اینکه یکی از والدین با رفتاری از کودک همزمان موافقت و سپس مخالفت و می‌کند احتمال ابتلا به اسکیزوفرنی افزایش می یابد.

اگر بخواهیم به علل و عوامل ایجاد کننده و رشد دهنده بیماری اسکیزوفرنیا پی ببریم، باید نمونه وسیعی از کودکان را انتخاب کنیم و مدت ۲۰ تا ۴۵ سال پیگیرانه رفتار آنها را مطالعه کنیم. اما می‌دانیم که چنین روشی، از نظر علمی امکان پذیر نیست؛ زیرا از هر ۱۰۰ نفر، فقط یک نفر ممکن است به این بیماری مبتلا شود؛ لذا در سال های اخیر، دانشمندان از روشی به نام به روش ریسک زیاد معروف است، استفاده می‌کنند.

 بر اساس روش، تنها از افرادی استفاده می شود که احتمال اسکیزوفرنیک شدن آنها در بزرگسالی زیاد است. در پژوهش های اخیر، بیشتر از کودکانی که دارای اولیای اسکیزوفرنیک هستند؛ استفاده می‌شود، زیرا ثابت شده است که داشتن اولیاء اسکیزوفرنیک، احتمال ابتلا به این بیماری را زیاد میکند.

 یکی از اولین پژوهش ها و در عین حال که یکی از گسترده ترین آنها، به دو روان شناس دانمارکی به نام‌های مدتیک و شولیزینگ در سال ۱۹۶۰ میلادی تعلق دارد. آنها ۲۰۷ کودک و نوجوان را که مادران آنها دچار اسکیزوفرنیا بودند و خود آنها نیز ناسازگاری داشتند، به عنوان گروه ریسک زیادی انتخاب نمودند.

 در برابر آنها ۱۰۴ نفر که مادران اسکیزوفرنیک نداشتند، به عنوان گواه و گروه ریسک کم انتخاب شدند. این دو گروه، در خصوصیاتی مانند جنس، شغل پدر، شهری یا دهاتی بودن، سالهای تحصیل و اینکه در خانواده پرورش یافته اند یا در موسسه ای از قبیل پرورشگاه، مقایسه شدند.

پژوهش های گرانت، نیل و هاروی

پژوهش های بعدی که توسط افرادی مانند گرانت، نیل، هاروی انجام شد، نتایج مدتیک و شولیزینگر را تا حدی زیادی تایید نمود. به طور کلی این نتایج به شرح زیر است :
۱- والدین کودکان و نوجوانانی که به عنوان گروه ریسک زیاد انتخاب شدند، به نحوه چشمگیری دچار اختلالات رفتاری بودند؛ یا از نظر آماری به لحاظ تعداد ابتلا به بیماری اسکیزوفرنیا با گروه گواه، یعنی گروه ریسک کم تفاوت معنی داری داشتند.
۲- اغلب کودک ریسک زیاد در مدرسه، مشکلات و ناسازگاری های مداوم و محسوسی داشتند و آموزگاران آنها شاهد این ناسازگاری ها بودند.
۳- توجه و تمرکز شناختی و ادراکی این کودکان نسبت به محرک های خارج، به مراتب کمتر از گروه گواه بود. حواس این کودکان خیلی زود از محرک منحرف می‌شد.
۴- گروه ریسک زیاد از لحاظ پاسخ های روانی - تنی به نحو محسوسی حساس‌تر از کودکان گروه گواه بودند. این حساسیت به خصوص در ضربان زیاد قلب، پاسخ شدید و سریع به محرک های غیر شرطی، تعمیم دادن زیادتر و وسیع تر محرکها، حساسیت بیشتر در مقابل واکنش الکتریکی پوست و دیر عادت کردن یا متعادل شدن بدن در مقابل استرس های شدید، بوده است.

وقتی والدین به کودک پیام متناقض انتقال می‌دهند یعنی یکی از والدین با کودک موافقت و والدین دیگر مخالفت می کند و یا اینکه یکی از والدین با رفتاری از کودک همزمان موافقت و سپس مخالفت و می‌کند احتمال ابتلا به اسکیزوفرنی افزایش می یابد.



نیاز به مشاوره حضوری در این خصوص دارید ؟!

اگر در این خصوص نیاز به مشاوره حضوری دارید می توانید با شماره ۰۹۱۲۰۳۴۶۰۱۱ با پزشک و روانشناس متخصص ٬ دکتر حسین موسی زاده مستقیما تماس حاصل فرمایید و با نحوه مشاوره ایشان آشنا شوید ٬ در صورت تمایل به رزرو وقت ملاقات با منشی دفتر مورد نظر واقع در تهران و یا کرج و یا با شماره ۰۹۰۱۶۵۳۲۸۲۸ تماس حاصل فرمایید .



نیاز به ویزیت یا مشاوره در منزل دارید؟

اگر ترجیح می دهید که مشاوره در منزل شما صورت گیرد ٬ برای تعیین نوبت و هماهنگی می توانید با شماره ۰۹۱۲۰۳۴۶۰۱۱ تماس حاصل فرمایید .



نیاز به مشاوره تلفنی یا مشاوره تصویری دارید ؟!

اگر ترجیح می دهید مشاوره بصورت آنلاین و تلفنی یا تصویری از طریق برنامه هایی نظیر Whatsapp , IMO , Skype و .. صورت گیرد ٬ برای تعیین نوبت و هماهنگی می توانید با شماره ۰۹۳۵۸۹۰۸۸۱۹ تماس حاصل فرمایید


نظرات