بیماری که خود – فریبی را بکار میگیرد، شکستها و خصوصیات ناخواسته شخصیت خود را انکار می کند، زیرا که آنها با خود – انگاره وی در تضاد هستند. بيمار علائم و رفتار منحرف خویش را کمتر جلوه داده، زیرا که احساس میکند اگر دیگران ا
بیماری که خود – فریبی را بکار میگیرد، شکستها و خصوصیات ناخواسته شخصیت خود را انکار می کند، زیرا که آنها با خود انگاره وی در تضاد هستند. بيمار علائم و رفتار منحرف خویش را کمتر جلوه داده، زیرا که احساس میکند اگر دیگران از آنها باخبر شوند تصویری که از او وجود دارد خراب میشود.
او می پندارد اگر رازش فاش شود دیگران حتی خانواده و دوستان نیز او را طرد خواهند کرد. برای حفظ روابط خود با دیگران، با پنهان کردن رنج خود در حصاری از فریب، تلاش میکند تا که دوستش بدارند و به او عشق بورزند. به جای ادغام ضعفها در خودانگاره ی خویش، او مانع آگاهی خود و دیگران از آنها میشود.
با سرکوب آگاهی یعرنی با ناچیز شمردن، اهمیت نداشتن و اتفاقی بودن، کاستی ها را بی ارزش جلوه داده و خود را نیرومند نشان میدهد. او آنها را به عنوان اشتباهات ناچیزی در یک سابقه درخشان می بیند. او نمیتواند خودفریبی را تحمل کرده و از اين رو آن را انکار می کند.
چنین بیماری با ظاهری ساده لوح يا زودباور خود را فریب میدهد. در DSM-IV-TR فریب و خود فريبی به خوبی از هم تفکیک نشده اند. رفتار فریبانه با رفتار خود فریبانه بیشتر از اینکه در ملاک های تشخیصی بکار رفته باشد، به وضوح در متن به آن اشاره شده است.
برای نمونه در DSM-IV-TR دربحث اختلالات وابسته به مواد آمده است که افراد به غلط به خودشان اطمینان میدهند که در رابطه با تنظیم استفاده از مواد مشکلی ندارند. نمونه دیگر، در بحث پرخوری عصبی در DSM-IV-TR آمده است که افراد مبتلا به پرخوری عصبی از مشکل خود شرم داشته و سعی میکنند تا علائم آن را پنهان کنند. خود فریبی مشکل دیگری نیز ایجاد میکند و آن عبارت از این است که. بیمار از افراد نزدیک خود هم جدا میشود. فريب اش او را از رابطه ای باز و صادقانه باز میدارد و عجب این است که یکی از مهمترین نیازهای عاطفی آدم متظاهر این است که به دیگران نزدیک باشد. چنین بیماری علائم را هنوز هم از خودش پنهان کرده و با ادعای اینکه مشکلات جزئی و زودگذر بوده و تاثیری بر سلامت و یا زندگی اجتماعی او ندارند خود را فریب میدهد.
به هر حال سرکوبی واقعیت، ناقص بوده زیرا که ناراحتی ناشی از تب و تاب تعارض را هنوز در حاشیه آگاهی خود تجربه می کند. بیمار خود – فریب نگرانی و ترس زیادی برای برخورد با ضعفهای خود دارد و هنگامیکه پرسشها به طرف ضعفهای او هدایت میشوند ناراحتی او افزایش می یابد. از این رو برای کنار زدن خود – تردیدی، بیمار بر نجابت خویش بیش از حد تاکید می کند.
خود فریبی به دلایل زیادی رخ میدهد، به عنوان مثال:
• سرکوب خاطرات اعمال شرم آور کنونی
• در کنترل درآوردن آرزوها، امیال و عادتهای نامقبول
• حمایت فرد از ضعفهای شخصیت خویش
مکانیسمهای خود – فریبی با کیفیتی متغییر در سطوح متفاوتی از شدت و آگاهی عمل می کنند. از این رو، همه ما جنبه هایی از خود – فریبی را تجربه میکنیم. این حالت به ما این فرصت را می دهد تا هنگام شکست و بدبختی، امید خود را حفظ کنیم، روان درمانگران، درمان حمایتی و یافتن راههای متفاوت برای مشاهده و ارزیابی رفتار را برای از بین بردن ناامیدی بکار گرفته و انرژی بیماران را برای فعالیت به سمت اهداف مثبت دوباره احیا میکنند.
خود – فریبی هنگامی آسیب رسان است که مانع برخورد با مشکلات شدید تر شود. برای نمونه، کسی که درد قفسه سینه با انتشار به بازوی چپ دارد میتواند به خود بگوید که این درد ناشی از التهاب زخم گوارشی است و از این رو، خود را از درمان به موقع یک مشکل قلبی احتمالی محروم کند. بیماری که الکل مصرف می کند گاهی درباره اثرات سومصرف، خود را فریب داده تا از تغییرات درد آورآن پرهیز کند. خود – فریبی با مصاحبه تداخل دارد، زیرا که بیمار شرح حال خود را فیلتر میکند. در حقیقت بیمار فقط آن قسمتی از مشکل خود را به شما می نمایاند که او را بعنوان قربانی جبرهای محیطی به تصویر می کشد و نه به عنوان کسی که خود بانی شکست است.
خود – فریبی مانع گردآوری اطلاعات صحیح و مشکلات بیمار می شود، زیرا که وی آنها را به روی خود نیاورده و شما را به استنباط نتیجه گیری های تشخیصی غلط وا می دارد. از این رو خود – فریبگر بين مصاحبه گر و خود، حصاری از انکار بنا میکند. این حصار به دو مقصود کمک می کند. در حالی که باعث احساس حمایت و امنیت میشود از طرح پرسش های مزاحم هم جلوگیری می کند. در اینجا تکنیک های اساسی مصاحبه چندان کارآمد نیست، زیرا که در این تکنیک ها فرض بر آن است که بیمار راستگو بوده و در شناساندن مشکلات خود همکاری میکند. اگر خود – فریبی را تشخیص ندهید ممکن است وجود و شدت اختلالات روانپزشکی، اختلالات شخصیت، علائم روانپزشکی، مشکلات و تعارضات مشخصی را از دست بدهید.
نیاز به مشاوره حضوری در این خصوص دارید ؟!
اگر در این خصوص نیاز به مشاوره حضوری دارید می توانید با شماره ۰۹۱۲۰۳۴۶۰۱۱ با پزشک و روانشناس متخصص ٬ دکتر حسین موسی زاده مستقیما تماس حاصل فرمایید و با نحوه مشاوره ایشان آشنا شوید ٬ در صورت تمایل به رزرو وقت ملاقات با منشی دفتر مورد نظر واقع در تهران و یا کرج و یا با شماره ۰۹۰۱۶۵۳۲۸۲۸ تماس حاصل فرمایید .
نیاز به ویزیت یا مشاوره در منزل دارید؟
اگر ترجیح می دهید که مشاوره در منزل شما صورت گیرد ٬ برای تعیین نوبت و هماهنگی می توانید با شماره ۰۹۱۲۰۳۴۶۰۱۱ تماس حاصل فرمایید .
نیاز به مشاوره تلفنی یا مشاوره تصویری دارید ؟!
اگر ترجیح می دهید مشاوره بصورت آنلاین و تلفنی یا تصویری از طریق برنامه هایی نظیر Whatsapp , IMO , Skype و .. صورت گیرد ٬ برای تعیین نوبت و هماهنگی می توانید با شماره ۰۹۳۵۸۹۰۸۸۱۹ تماس حاصل فرمایید
نظرات