پاسخگوی شما هستیم ۰۹۰۱۶۵۳۲۸۲۸
پاسخگوی شما هستیم ۰۹۰۱۶۵۳۲۸۲۸

تاریخچه متداول دوران کودکی

تاریخچه متداول دوران کودکی  به برخی از تجارب متداول دوران کودکی بیماران مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته اشاره کردیم. اگر چه این تجارب متداول هستند، اما در همه افراد خودشیفته عمومیت ندارند.

تاریخچه متداول دوران کودکی

 به برخی از تجارب متداول دوران کودکی بیماران مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته اشاره کردیم. اگر چه این تجارب متداول هستند، اما در همه افراد خودشیفته عمومیت ندارند.

یکی از والدین این بیماران فداکاری‌های زیادی در حق آنها روا داشته است، را نسبت به سایر بچه‌ها ترجیح داده است، آنها را نازپرورده بار آورده است و محدودیت‌های اندکی برای آنها قائل شده است. معمولاً این نقش‌ را مادر بر عهده داشته است، هرچند گاهی اوقات پدران نیز این کار را ادامه می داده اند.

تعداد زیادی از بیماران خودشیفته چنین تجاربی داشته اند. این مادران بچه‌هایشان را نازپرورده و لوس بار آورده اند. اما رفتارشان بر اساس نیازهای خودشان بوده نه نیازهای کودکان. این مادران از کودکان برای ارضاء نیازهای خود مثل منزلت طلبی و توجه طلبی استفاده کرده اند. این مادران فرزندان خود را ایده‌آل ساخته اند و برایشان انتظارات بلندپروازانه ای در نظر گرفته اند

. برای دستیابی به خواسته هایشان می بایستی کودکانشان را دست بیندازند و کنترل کنند. چنین مادرانی نتوانسته اند با احساس ها و نیازهای کودکانشان همدلی کنند و به آنها صمیمیت جسمی نشان دهند. همچنین والد دیگر این بیماران ممکن است نقش مهمتری بازی کند. پدر اغلب این بیماران، نقش کاملاً متفاوتی با مادر داشته است. پدران این بیماران، منفعل، سرد و بی عاطفه، طرد کننده، انتقادگر، بدرفتار و گیج بوده اند.

دوران کودکی

بنابراین این بیماران در دوران کودکی اغلب پیام های کاملا متناقضی از والدینشان دریافت کرده اند: یکی از والدین به آنها ارزش زیادی قائل شده است، در حالیکه والد دیگر آنها را نادیده گرفته یا ارزشی به آنها نداده است. بسیاری از بیماران مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته در دوران کودکی به نحوی سرآمد بوده اند: آنها باهوش، زیبا، ورزشکار یا هنرمند بوده اند. معمولا یکی از والدین یا هر دوی آنها سخت در تلاش بوده اند تا کودکشان را وادار کنند از طریق استعدادش، مورد تحسین و تمجید دیگران قرار بگیرد. این کودکان وقتی در زمینه پیشرفت و ظاهر، گوی سبقت را از دیگران می ربودند، مورد تشویق، تحسین و توجه والدین قرار می‌گرفتند، اما زمانی که نمی توانستند به خواسته‌های والدین جامه عمل بپوشند، نادیده گرفته می شدند یا مورد انتقاد قرار می‌گرفتند. آنها به خاطر تایید گرفتن والد سخت تلاش می کرده اند استعدادهای خود را نشان دهند چون می‌ترسیدند که اگر این کار را نکنند بلافاصله از چشم والدین می افتند یا بی رحمانه مورد انتقاد و عیب جویی قرار می گرفتند. این کودکان در یک موقعیت بسیار خاص، ارزشمند بوده اند (زمانی که استعدادهای خود را نشان می داده اند) و در موقعیتی دیگر بی ارزش بوده اند (زمانی که مثل سایر کودکان معمولی عمل می‌کرده اند).

این کودکان چنین تفاوت هایی را تجربه کرده اند. به همین نحو برخی از بیماران مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته در خانواده‌هایی بزرگش شده اند که از نظر دیگران خیلی خاص بوده اند. شاید خانواده این بیماران در مقایسه با سایر خانواده‌ها، ثروتمند تر بوده است، یکی از والدین مشهور یا خیلی موفق بوده است یا خانواده از منزلت اجتماعی بالایی برخوردار بوده است. این وضعیت باعث شده که از همان ابتدای دوران کودکی در ذهن بیماران مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته چنین باوری شکل‌ بگیرد: من آدم خاصی هستم چون در خانواده ویژه ای بزرگ شده‌ام. اگرچه این بیماران ادعا می‌کنند خانواده ویژه ای داشته اند، اما واقعیت این است که در بافتار خانواده این بیماران طرد شده و نادیده گرفته شده اند. در خانواده یاد گرفته اند تنها کودکانی لایق تشویق و توجه هستند که برتری خود را به اثبات برسانند.

کودکان معمولی و میانمایه

کودکان معمولی و میانمایه، محلی از اعراب نداشته اند. این کودکان دائم درگیر تنش و تعارض می شده اند: از یک سو بزرگ انگاری و ارزنده سازی در یک موقعیت (خارج از محیط خانواده) و از سوی دیگر، (کوچک انگاری و ناارزنده سازی در موقعیتی دیگر (در خانواده). یکی دیگر از ریشه‌های تحولی متداول در شکل گیری خودشیفتگی همانا طرد اجتماعی یا بیگانگی است.

برخی از بیماران در خانه مورد عشق و محبت قرار گرفته اند، اما خارج از خانواده، همسالانشان دست رد به سینه آنها زده اند یا در برخی زمینه‌ها احساس کرده اند با همسالانشان خیلی فرق دارند. شاید برای جنس مخالف جذابیت نداشته اند، بدقیافه بوده اند یا در دوره کودکی نمی توانسته اند از خیلی جهات به گرد پای همسالانشان برسند. در دوران نوجوانی محبوب نبوده اند یا در جمع جایی نداشته اند.



نیاز به مشاوره حضوری در این خصوص دارید ؟!

اگر در این خصوص نیاز به مشاوره حضوری دارید می توانید با شماره ۰۹۱۲۰۳۴۶۰۱۱ با پزشک و روانشناس متخصص ٬ دکتر حسین موسی زاده مستقیما تماس حاصل فرمایید و با نحوه مشاوره ایشان آشنا شوید ٬ در صورت تمایل به رزرو وقت ملاقات با منشی دفتر مورد نظر واقع در تهران و یا کرج و یا با شماره ۰۹۰۱۶۵۳۲۸۲۸ تماس حاصل فرمایید .



نیاز به ویزیت یا مشاوره در منزل دارید؟

اگر ترجیح می دهید که مشاوره در منزل شما صورت گیرد ٬ برای تعیین نوبت و هماهنگی می توانید با شماره ۰۹۱۲۰۳۴۶۰۱۱ تماس حاصل فرمایید .



نیاز به مشاوره تلفنی یا مشاوره تصویری دارید ؟!

اگر ترجیح می دهید مشاوره بصورت آنلاین و تلفنی یا تصویری از طریق برنامه هایی نظیر Whatsapp , IMO , Skype و .. صورت گیرد ٬ برای تعیین نوبت و هماهنگی می توانید با شماره ۰۹۳۵۸۹۰۸۸۱۹ تماس حاصل فرمایید


نظرات