این اختلال به این صورت است که در افکار، خاطرات، احساسات، اعمال یا شخصیت بیمار نوعی خلا ارتباطی به وجود می آید

بسیاری از افراد، و حتی افرادی که در زمینه ی روانشناسی و رواندرمانی آموزش دیده اند نیز هنوز از صحت و حقیقت این اختلال روانی آگاهی کامل نداشته و گاها آن را تکذیب می کنند.