پاسخگوی شما هستیم
۰۹۰۱۶۵۳۲۸۲۸
پاسخگوی شما هستیم
۰۹۰۱۶۵۳۲۸۲۸
شدت بدکارکردی چند مساله باقی می‌ماند که می‌توانند ارزیابی درمان های جاری را پیچیده تر سازند. شاید مهمترین مساله نیاز به مشخص کردن بدکارکردی بالینی به طریقی باشد که مقایسه بین مطالعات را میسر می سازد. کودکانی که در پیشینه
چند مساله باقی می‌ماند که می‌توانند ارزیابی درمان های جاری را پیچیده تر سازند. شاید مهمترین مساله نیاز به مشخص کردن بدکارکردی بالینی به طریقی باشد که مقایسه بین مطالعات را میسر می سازد. کودکانی که در پیشینه درمان به عنوان مبتلا به اختلال سلوک یا مشکلات سلوک نامیده می‌شوند
از جهت شرکت و وسعت بدکارکردی ها با یکدیگر متفاوت اند. نافرمانی، رفتار مقابله ای و نیز نزاع و دزدی مکرر تحت عنوان واحدی گروه بندی شده اند. در اینجا هدف ذکر این مطلب نیست که بعضی از این موارد دارای اختلال سلوک هستند و دیگران این اختلال را ندارند.
فرض بر آن است که درمان پیوستار بدکارکردی دارای اهمیت است. با وجود این، کاملا محتمل است که اثربخشی درمان به عنوان کارکرد شدت و وسعت رفتارهای ضد اجتماعی کودکان متفاوت باشد. در نوجوانانی که دارای اشکال شدید و متفاوت تر رفتارهای ضد اجتماعی هستند، کسانی که این رفتارها در موقعیت های بیشتری ظاهر می سازند، و کسانی که این رفتارها را برای مدت زمان بیشتری بروز می دهند، با احتمال بیشتری این رفتارها در طول زمان تداوم می یابند. در ارزیابی هر مداخله دانستن این مطلب که کودکان در این ابعاد چطور ظاهر می شوند مهم است. مفید خواهد بود اگر محققان، نظام توصیفی استانداردی را در ارجاع به نوجوانان مبتلا به اختلال سلوک اتخاذ کنند، تا اینکه بتوان نتایج مطالعات مختلف را با یکدیگر مقایسه کرد.
طرق استانداردی برای طبقه بندی بدکارکردی، از جمله استفاده از یک نظام تشخیصی نظیر وجود دارد. مزیت چنین نظامی این است که راه های تشخیص شدت، وسعت، و مزمن بودن اختلال را که به طور وسیعی توسط محققان استفاده می شوند ارائه می‌کند. این شناخت که کودکان در یک تحقیق، واجد ملاک های اختلال سلوک بودند تمام ابهامات را از بین نمی برد. با وجود این، اطلاعات این پیام را در بردارد که حداقل سطحی از بدکارکردی وجود داشته است. استفاده از دیگر سطوح تشخیص جاری می تواند ویژگی های توصیفی بالقوه مهم را از یک نمونه به دست بدهد.
تشخیص روانپزشکی تنها یکی از راههای بیان بهتر سطح، نوع و شدت بدکارکردی بالینی است. تشخیص صرف، بسیاری از مشکلات مربوط به همسانیها در تشخیص بدکارکردی را مرتفع نمی سازد، چون ملاک های تشخیصی تابع تجدید نظر های دوره ای بوده اند. علاوه بر این، افراد دارای تشخیص اختلال می توانند در نشانه های خاصی که ظاهر می سازند و شدت و مزمن بودن هر یک ناهمگونی نشان دهند. بنابراین، تشخیص می تواند در توصیف بعضی مشخصه ها کمک کند، اما وجوه دیگری در ابهام قرار می‌دهد. راه دیگر آن است که از مقیاسهای معیار شده نظیر فهرست‌های والدین و معلم استفاده شود.
برای مثال، فهرست رفتار کودک که حوزه های نشانه های چندگانه، شاخص های وسیع درون کردن، بیرونی کردن، و رفتار اجتماع پسند مشارکت در فعالیتها، تعامل اجتماعی، پیشرفت در مدرسه را ارزیابی می‌کند. اندازه گیری، ارزیابی این ویژگی ها را در ارتباط با همسالانی که زندگی روزمره کارکرد مناسبی دارند میسر می‌سازد. اساس هنجاری این شاخص و دیگر شاخص ها نیز برای مشخص کردن بهتر جمعیتی که درمان شده اند مفید است. ارزیابی زیر مقیاس های مرتبط با اختلال سلوک مثلاً پرخاشگری، بزهکاری، بیش فعالی را میتوان به لحاظ شدت بدکارکردی در ارتباط با نمونه های هنجاری و درمانگاهی مورد تحقیق قرار دارد. شاخص های دیگری نیز وجود دارند که دارای ارتباط ویژه تری با رفتار ضد اجتماعی هستند.
برای مثال، پرسشنامه رفتار کودک ایبرگ، به طور خاصی برای بررسی فراوانی و شدت مشکلات سلوک طراحی شده است. استفاده از این شاخص و دیگر شاخص ها به طور همسان در مطالعات مختلف ارزیابی اثربخشی درمان‌های دیگر را به مقدار زیادی افزایش می دهد. نکاتی که راجع به ضرورت تعیین شدت، وسعت، و مزمن بودن و بدکارکردی در اینجا ذکرشده را میتوان درباره ارزیابی نیزصادق دانست. به وضوح اثربخشی درمان به عنوان کارکرد ویژگی های خانواده مثلاً، محرومیت اجتماعی، کناره گیری مادر از تماس اجتماعی مثبت متفاوت است. بنابراین بیان جزئیات بیشتر درباره والدین و خانواده های کودکان مشمول یک برنامه درمانی، مفید خواهد بود. اگر چه این نوع ارزیابی، از اهمیت قابل توجهی برخوردار است، موانعی نظیر فقدان ابراز ارزیابی که توافق گسترده ای در مورد آن وجود داشته باشد یا فقدان نظام های تشخیصی برای تمرکز بر ویژگی های خانواده های دارای نوجوانان ضداجتماعی نیز وجود دارد. در اینجا یک اولویت اساسی، نیاز به مشخص کردن عملی و تفضیلی طبیعت بدکارکردی کودک است. صراحت بیشتر، به شناسایی کودکانی کمک خواهد کرد که ممکن است درمان برای آنها موثر باشد.
نیاز به مشاوره حضوری در این خصوص دارید ؟!
اگر در این خصوص نیاز به مشاوره حضوری دارید می توانید با شماره ۰۹۱۲۰۳۴۶۰۱۱ با پزشک و روانشناس متخصص ٬ دکتر حسین موسی زاده مستقیما تماس حاصل فرمایید و با نحوه مشاوره ایشان آشنا شوید ٬ در صورت تمایل به رزرو وقت ملاقات با منشی دفتر مورد نظر واقع در تهران و یا کرج و یا با شماره ۰۹۰۱۶۵۳۲۸۲۸ تماس حاصل فرمایید .
نیاز به ویزیت یا مشاوره در منزل دارید؟
اگر ترجیح می دهید که مشاوره در منزل شما صورت گیرد ٬ برای تعیین نوبت و هماهنگی می توانید با شماره ۰۹۱۲۰۳۴۶۰۱۱ تماس حاصل فرمایید .
نیاز به مشاوره تلفنی یا مشاوره تصویری دارید ؟!
اگر ترجیح می دهید مشاوره بصورت آنلاین و تلفنی یا تصویری از طریق برنامه هایی نظیر Whatsapp , IMO , Skype و .. صورت گیرد ٬ برای تعیین نوبت و هماهنگی می توانید با شماره ۰۹۳۵۸۹۰۸۸۱۹ تماس حاصل فرمایید
نظرات 