چگونه DSM به وجود آمد

چگونه DSM به وجود آمد

اولین ویراست DSM انجمن روانپزشکی آمریکا که در سال ۱۹۵۲ انتشار یافت، اولین راهنمای رسمی روانپزشکی برای توصیف اختلال‌های روانی و بنابراین، گام مهمی در جهت جستجو برای ملاک‌های تشخیصی استاندارد بود.

گرچه این گام در جهت درستی برداشته شد، اما ملاک‌های آن بسیار مبهم بودند و پایایی ضعیفی داشتند. دومین نقطه ضعف DSM-I این بود که بر این فرض نظری استوار بود که مشکلات یا واکنش‌های هیجانی، اختلال‌ها را ایجاد می‌کنند. ویراست دوم، یا DSM-II در سال ۱۹۶۸ منتشر شد. این ویراست، اولین طبقه‌بندی اختلال‌های روانی بر اساس سیستم موجود در طبقه‌بندی بین المللی بیماری‌ها بود.DSM-II بنیانگر جنبشی بود که اغلب اختلال‌های روانی را واکنش‌های هیجانی نمی‌دانست.

مولفان این ویراست سعی کردند از اصطلاحات تشخیصی ای استفاده کنند که به چارچوب نظری خاصی اشاره نداشته باشند، اما بازنگری این اصطلاحات نشان داد که آنها ملاک‌های خود را بر مفاهیم روانکاوی استوار کرده بودند. به علاوه، این ملاک‌ها به قدری شل و ول بودند که متخصصان بالینی با گرایش نظری خاص، می‌توانستند تشخیص درمانجو را به جای وضعیت واقعی او، با نظریه خودشان جور کنند. انجمن روانپزشکی آمریکا در سال ۱۹۷۴، برای غلبه کردن بر این مشکلات، گروهی از پژوهشگران و متخصصان برجسته را برای آماده کردن سیستم طبقه بندی جدید و گسترده‌تری تعیین کرد تا جدیدترین اطلاعات را درباره اختلال‌های روانی در اختیار بگذارد. این نیروی کار تصمیم داشت راهنمایی را تدوین کند که مبنای تجربی داشته باشد و از لحاظ بالینی مفید پایا، و مورد قبول متخصصان بالینی و پژوهشگران گرایش‌های مختلف باشد.

زمانی که DSM-II در سال ۱۹۸۰ منتشر شد، از پیشرفت عمده‌ای نسبت به مدل‌های قبلی آن، خبر داد. این ویراست، ملاک‌های ارزیابی و تعریف‌های دقیقی برای هر اختلال فراهم آورد. این ملاک‌ها، متخصصان بالینی را قادر ساختند تا در تشیخص دادن، کمی تر و عینی تر باشند. با وجود این، DSM-II مشکلاتی داشت. برای مثال، این راهنما در برخی موارد، ملاک‌ها را به خوبی مشخص نمی‌کرد. به علت این نقطه ضعف‌ها، انجمن روانپزشکی آمریکا بار دیگر سعی کرد این نظام تشخیصی را بهبود بخشد و اصلاح کند.

در سال ۱۹۸۷، انجمن روانپزشکی آمریکا را منتشر کرد با این قصد که تا معرفی در سال ۱۹۹۴ به عنوان DSM-II-R را منتشر کرد، با این قصد که تا معرفی DSM-IV در سال ۱۹۹۴، به عنوان راهنمای موقت، وظیفه خود را انجام دهد. مدت کوتاهی بعد از انتشار DSM-III-R، انجمن روانپزشکی آمریکا به منظور تامین اساس تجربی برای تشخیص‌ها در راهنمای جدید DSM-IV نیروی کار را تعیین نمود. این نیروهای کار که درباره اختلال‌های خاص تحقیق می‌کردند باید فرایندهای سه مرحله‌ای را به اجرا می‌گذاشتند تا تشخیص‌ها را پایاتر و معتبرتر سازند. در مرحله اول، در مورد پژوهش‌های منتشر شده، بررسی جامعی صورت گرفت. مرحله دوم، بررسی عمیق اطلاعات پژوهشی را شامل می‌شد که برخی از آنها قبلا منتشر نشده بودند. به منظور اضافه کردن یا تغییر دادن ملاک‌ها بر اساس یافته‌های تحلیلی، ملاک‌های DSM-III-R به کار برده شدند. مرحله سوم، بزرگترین و بلند پروازانه‌ترین مرحله این پروژه بود که شامل آزمایش‌های میدانی می‌شد که در آنها‌ مصاحبه‌گرانی، هزاران نفر را که مبتلا به اختلال‌های روانی تشخیص داده شده بودند. ارزیابی کردند.
پژوهشگران با آزمایش‌های میدانی می‌خواستند پایایی و اعتبار ملاک‌های تشخیصی جدید را تعیین کنند. برای آزمودن پایایی، متخصصان بالینی از طریق مصاحبه‌های فیلمبرداری شده، ارزیابی‌های مستقلی را از درمانجویان در اختیار گذاشتند. ارزیابی اعتبار طبقه بندی‌های تشخیصی، تکلیف دشوارتری بود. متخصصان بالینی، آزمایش‌های میدانی متمرکزی را انجام دادند که در آنها، افرادی که مبتلا به اختلال‌های خاص تشخیص داده شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. هدف این آزمایش‌های میدانی، مشخص کردن تعداد و ماهیت ملاک‌های لازم برای تشخیص اختلال‌های خاص در درمانجویان بود. بعداً خواهید دید که تشخیص‌ها بر اساس نوع و تعداد نشانه‌های مربوط، صورت می‌گیرند. برای اینکه متخصصان بالینی بتوانند بر مبنای تجربی،
تصمیم بگیرند چه نشانه‌هایی و چه تعداد از آنها برای تشخیص دادن لازم هستند، از آزمایش‌های میدانی استفاده شد. به عنوان مثال، برای تشخیص اختلال افسردگی اساسی، درمانجو باید از ۹ نشانه، حداقل ۵ نشانه را آشکار سازد، که از جمله آنها، خواب آشفته، افکار مکرر مرگ، و احساس بی‌ارزشی هستند. انجمن روانپزشکی آمریکا در سال ۲۰۰۰، متن تجدید نظر شده‌ای را به نام منتشر کرد که تجدید نظر شده ای را به نام DSM-IV-TR منتشر کرد که چند تجدید نظر ویرایشی را در بر داشت: اصلاح خطاهای جزئی که در DSM-IV مشخص شده بود، روزآمد کردن محتوی، و اصلاحات دیگری که به منظور بالا بردن ارزش آموزشی این راهنما، صورت گرفتند. با اینکه آخرین مدل رسماً DSM-IV-TR نامیده می‌شود، بسیاری از متخصصان عنوان ساده‌تر DSM-IV را ترجیح می‌دهند.

نیاز به مشاوره حضوری در این خصوص دارید ؟!

اگر در این خصوص نیاز به مشاوره حضوری دارید می توانید با شماره ۰۹۱۲۰۳۴۶۰۱۱ با پزشک و روانشناس متخصص ٬ دکتر حسین موسی زاده مستقیما تماس حاصل فرمایید و با نحوه مشاوره ایشان آشنا شوید ٬ در صورت تمایل به رزرو وقت ملاقات با منشی دفتر مورد نظر واقع در تهران و یا کرج و یا با شماره ۰۹۰۱۶۵۳۲۸۲۸ تماس حاصل فرمایید .

نیاز به ویزیت یا مشاوره در منزل دارید؟

اگر ترجیح می دهید که مشاوره در منزل شما صورت گیرد ٬ برای تعیین نوبت و هماهنگی می توانید با شماره ۰۹۱۲۰۳۴۶۰۱۱ تماس حاصل فرمایید .

نیاز به مشاوره تلفنی یا مشاوره تصویری دارید ؟!

اگر ترجیح می دهید مشاوره بصورت آنلاین و تلفنی یا تصویری از طریق برنامه هایی نظیر Whatsapp , IMO , Skype و .. صورت گیرد ٬ برای تعیین نوبت و هماهنگی می توانید با شماره ۰۹۳۵۸۹۰۸۸۱۹ تماس حاصل فرمایید