رابطه ی مادر و فرزندی

رابطه ی مادر و فرزندی

رابطه ی مادر و فرزندی از سه طریق با روابط عاطفی بزرگسالان متمایز می شود:

۱. تجسم ذهنی و بازنمایی های نمادین، در روابط دلبسته مدار بزرگسالان بیشتر به چشم می خورد. هر چه کودک، کوچکتر باشد به تماس های فیزیکی قابل مشاهده و مشهود نیاز بیشتری دارد. با افزایش سن توانمندی افراد در خصوص تصویرسازی ذهنی مرجع دلبستگی و باور بقاء او بیشتر شده، می‌توانند از طریق مجسم کردن و بازنمایی تصویری نیز به آسودگی خاطر دست یابند.

۲. روابط بزرگسالان سکس محورتر است. تمایلات جنسی، مجاورت طلبی‌های حتی پس از ارگاسم و اشتیاق جهت بازآفرینی تجربه، نشانه‌های مهمی از رابطه ی عاشقانه در بزرگسالی اند. یافته‌های نظرپردازان دلبستگی، حاکی از این واقعیت بوده که اُکسی توسین ملقب به هورمون نوازش
به وقت دریافت نوازش و نیز در لحظاتی که لذت جنسی به اوج می‌رسد ترشح می‌گردد. در یک قسمت ذکر نکته ای جالب به نظر می‌رسد و آنکه روسپیان با ادراک سکس به عنوان یک معامله ی منطقی، به وقت آمیزش از تماس چشمی، ارتباط رو در رو و بوسیدن مراجعینشان امتناع می‌ورزند.

۳. روابط بزرگسالان ماهیتی تقابلی تر دارد. در انتظار می‌رود که یک والد، همواره راهبر و مرجع پیشبرد جریان ارتباطی باشد. این در حالی است که در روابط بزرگسالان این فرایند
قابل انتقال به یکدیگر است.

 افزون بر موارد ذکر شده می‌توان گفت که به اسثتنای موارد معدود، ایجاد رشته‌های دلبستگی میان بزرگسالان فرایندی زمان برتر از رابطه ی مادر و کودک است. در رابطه ی بزرگسالان، تحریکات لبیبدویی به دوستی‌های اولیه و سپس به دلبستگی‌های پایدار تبدیل می‌شود. برخی نظریه پردازان
پیشنهاد می‌کنند که دوره ی مشترک دو ساله، احتمالاً جهت فراخوانی خصایص دلبستگی در همراهان بسنده است. همین صاحب نظران اثبات کرده اند از دست دادن پیکره ی دلبستگی که منبع اصلی امنیت فیزیکی و یا هیجانی ماست، در هر سنی مولد اضطراب و اعتراض است. فقدان چنین امنیت‌هایی فیزیکی و هیجانی، خاستگاه استمداد طلبی‌های زوجین از درمانگرانشان است. توجه کنید که زیرساختار بسیاری از مشکلات محاوره‌ای  فقدان همین صمیمیت‌های روانی و جسمانی است. همسو با اطلاعات ذکر شده، می‌توان به بسیاری از گمانه زنی‌های رویکردهای زوج درمانی در خصوص عوامل مولد تعارضات زناشویی تردید کرد؛ به گفته ی رابرت و گرنبیرگ، ۲۰۰۲؛ هاستون، ۲۰۰۱؛ رویکردهایی که تعاملات منفی را موجب کاهش احساسات تسلی بخش اعتماد، عشق و دلبستگی دانسته‌اند احتمالاً راه را به خطا رفته اند.

از طرف دیگر، مدل‌هایی که با دیدگاه دلبستگی هم خوان اند، غیبت تعاملات برخاسته از عطوفت و ناافشاگری‌ های هیجانی را سرآغاز تخریب روابط می‌دانند؛ پس آیند چنین غیبت‌ها و برملا نکردن‌هایی، بی‌ارضایی نیازهای دلبسته گونه است که خود استیصال، فاصله گزینی و نهایتاً تعارض و آشفتگی زناشویی را فراخوانی می‌کند. حاصل اینکه، مقارن با پدیدآیی پاسخگو بودن هیجانی در قبال نیازهای دلبستگی، زوج‌ها به دلبستگی ایمن دست می‌یابند و این دستیابی ایشان را به رفع توانمندی بسیاری از بحث‌های دیرین قادر می‌سازد. حالا همسران می‌توانند بدون گرفتاری در دام زیر ساخت‌های تهدید کننده ی ارتباط، به تعامل با یکدیگر بپردازند.

نیاز به مشاوره حضوری در این خصوص دارید ؟!

اگر در این خصوص نیاز به مشاوره حضوری دارید می توانید با شماره ۰۹۱۲۰۳۴۶۰۱۱ با پزشک و روانشناس متخصص ٬ دکتر حسین موسی زاده مستقیما تماس حاصل فرمایید و با نحوه مشاوره ایشان آشنا شوید ٬ در صورت تمایل به رزرو وقت ملاقات با منشی دفتر مورد نظر واقع در تهران و یا کرج و یا با شماره ۰۹۰۱۶۵۳۲۸۲۸ تماس حاصل فرمایید .

نیاز به ویزیت یا مشاوره در منزل دارید؟

اگر ترجیح می دهید که مشاوره در منزل شما صورت گیرد ٬ برای تعیین نوبت و هماهنگی می توانید با شماره ۰۹۱۲۰۳۴۶۰۱۱ تماس حاصل فرمایید .

نیاز به مشاوره تلفنی یا مشاوره تصویری دارید ؟!

اگر ترجیح می دهید مشاوره بصورت آنلاین و تلفنی یا تصویری از طریق برنامه هایی نظیر Whatsapp , IMO , Skype و .. صورت گیرد ٬ برای تعیین نوبت و هماهنگی می توانید با شماره ۰۹۳۵۸۹۰۸۸۱۹ تماس حاصل فرمایید